Het is de vraag der vragen die ik hier stel, sommige die mij kennen die weten inmiddels wel dat ik bekend sta om dit soort vragen.. scherp en direct, intelligent en briljant, voor hen die mij nog niet kennen lees verder en beaam deze zin ;).

Hoe draai je dingen om? Nee dat heb ik het niet over futiliteiten zoals een doos of een kast of een plantenbak. Dat weet ik wel hoe je dat omdraaien kunt. Ook papier, een boek en een plaat is niet de vraag. Nee het gaat om dingen die gebeuren in je leven. Je zit in een spiraal van gebeurtenissen die bepalend zijn voor je leven. Neem ik een blauwe of een rooie trui, draag ik gympies of leren schoenen, neem ik chocola of chips je kent ze wel de vraagstukken van het leven. Hoe draai je dingen om hoe maak je van gebeurtenissen in je leven een situatie waar je mee verder kunt.

Stel je werk besluit dat jij toch iets minder “onmisbaar” bent als dan je zelf dacht en je vind jezelf met doos, pennenbak en nietmachine in je binnenzak voor de deur van je oude bedrijf. Wat doe je om een dergelijke situatie te draaien naar je voordeel. Of duik je met je nieuwe vriend de nietmachine de kroeg in en zuip je het laatste geld op dat je hebt om vervolgens de rest van je leven met plastic tasje, lange baard, stinkende adem en nietmachine door het leven te ploeteren?

Er gaat iemand dood in je omgeving, en dan nooit iemand waarvan je denkt.. “mwah.. heel erg vind ik dat niet” nee het is altijd iemand die je aardig vind of die een substantieel deel van je leven uitgemaakt heeft. Die gaat dood, wat doe je dan? Zwelgen in zelfmedelijden schreeuwende “waarom.. WAAROM IK!!!!” wat natuurlijk ridicuul is want zover ik weet is het niet “IK” die dood is maar hij dus waarom dan “waarom ik” schreeuwen? Maar hoe draai je dat om naar een positief iets, een aanvulling in plaats van een gat.

Ik worstel regelmatig met die vraag, net zoals in mijn blogs vaak te lezen zijn. Schrijf ik dat nu met een t een d of een dt ?? .. dat lees je regelmatig… lastige vragen. Alzheimer is op mijn pad gekomen in de vorm van deze ziekte bij mijn moeder en schoonvader. Hoe ga je daar mee om en hoe vind je in godsnaam iets positiefs daar in?

Lees vaak hele mooie kreten op twitter of internet die werkelijk waar zo mooi zijn dat je eigenlijk direct op de “mooie blauwe ogen” geloofd. Maar denk je er verder over na dan valt het best tegen. Neem “je bent zo groot als je zelf wilt zijn!” nou vertel dat maar eens tegen van Velzen of voor de oudjes onder ons “Webster” .. die waren toch echt niet groot en ik weet zeker dat ze dat vurig gewild hadden ooit!

“Het lot schudt de kaarten en wij spelen.” – Arthur Schopenhauer Nee die is lekker dan heeft “het lot” me een mooi stel klote kaarten in handen gegeven en ben ik snel uitgespeeld en bedankt! Nee wijsheden zijn mooi en soms hebben ze echt wel wat in zich maar vaak is het alleen werkzaam voor de rasoptimist. Ik heb inmiddels ontdekt dat het in ieder geval in mijn leven niet zo simpel is.

Maar terug naar de vraag, de briljante geniale vraag “Hoe draai je het om?” Hoe draai je dingen om, hoe draai je iets wat ooit is ingezet. Ben je jong draai je makkelijk, zoals een klein bootje op het water. Je draait aan het roer (ja ben jarenlang schipper geweest op mijn roeiboot met zuidwester en zware shag op het plecht!) en je gaat de andere kant op. Licht en wendbaar. Maar des te ouder je aan het worden bent des te logger is het schip dat je bevaren moet (mannen boven de 40 ga maar even staan en kijk waar dat “six pack” gebleven is en geef me dan gewoon gelijk in plaats van te ontkennen dat je logger aan het worden bent! Vrouwen… eeuuhh.. ik zeg maar even niets 😉 ) Het schip dat je bevaren moet is niet zo maar meer te draaien. Je neemt onderweg bagage mee en het schip groeit in gewicht en draait steeds moeilijker.

Is dat een reden om niet te draaien? Er komt een punt dat het kanaal waar je vaart gewoonweg niet breed genoeg meer is om te draaien en dan ben je definitief te laat. Ik hoor een liedje op komen spontaan “draaien kan niet meer.. zou niet weten hoe… ” maar dat terzijde. Dus voor dat het te laat is zul je (lees ik) moeten kiezen. Vaar ik door en neem ik “genoegen” met waar de waterweg mij brengt of probeer ik toch te draaien en neem ik de gok dat ik aan lagerwal raak (scheepsmannentaal voor aan lager wal raken is dat!) …

Ben er nog niet uit maar weet ook dat de tijd aan de voorkant inmiddels minder is dan wat ik achter heb gelaten.