Wie kent dat gevoel? Ik wil het? .. de laatste tijd komt dat wel eens wat vaker naar boven.

Als je als kind dit gevoel kreeg was het simpel.. het ene kind vroeg er om en kreeg terwijl het andere kind moest krijsen, janken, schoppen en slaan om het voor elkaar te krijgen .. maar.. het was simpel. Meestal ging het ook alleen maar om fysieke dingen. Een auto, die computer of afstandsbestuurbare auto..

Als je de status van kind verlaten hebt en (zoals ik) vader bent en een hele bak met verantwoordelijkheden op je bordje hebt liggen is alles anders. Zo nu en dan steekt dat “ik wil het” gevoel (of beter gezegd ik wil dit niet!) weer de kop op. Maar het gaat niet meer om fysieke dingen.. maar om heel andere zaken.

Vind dat wel eens lastig en zet me vaker te denken. Niet in de laatste plaats omdat ik natuurlijk van dichtbij mee maak hoe relatief alles is.  Mijn pa dood op de 3e dag nadat dat hij 61 was geworden.. heel zijn leven gewerkt voor die laatste paar jaren rust en vrijheid.. einde 🙂 Mijn moeder die al een aantal jaar eigenlijk geen echt leven meer heeft en nagenoeg niet meer bewust is van haar eigen leven. Het zijn die dingen die je doen denken of je de korte tijd die je hebt wel zo goed mogelijk in aan het vullen bent.

Werk, voor velen een noodzakelijk kwaad om geld te verdienen en voor sommigen een genot op zich. Voor mij was het altijd een genot maar betrap me er steeds vaker op dat er zaken zijn gekomen die het allemaal wat minder leuk maken en verder van je af doen gaan. Hoe lang loop je daar mee door? Wanneer besluit je zaken om te gooien en botweg een andere weg te kiezen… Je leeft maar 1 keer toch?

En als je dan die andere weg kiest wat dan? Hoe doe je dat.. hoe verander je zelf 🙂 Het leuke is dat we dat als bedrijf met grote regelmaat begeleiden bij anderen.. weliswaar meer op technisch en praktisch niveau maar toch.. en als dan de vraag bij jezelf terecht komt weet je eigenlijk niet zo goed hoe 🙂

Leeftijd en beslissingen die je neemt komen met verantwoordelijkheden.. gewild of niet ze zijn er. Hoe er mee om te gaan is denk ik een boek dat per persoon onbeschreven is en alleen door jezelf ingevuld kan worden 🙂 Neemt niet weg dat deze bijna dooddoener niet het gevoel en de vraag op zich wegnemen kan! #help 😀

Zo lekker bezig op deze donderdag 😉 Filosofische donderdag zullen we maar zeggen..

Tot zover, u kunt weer doorlopen.. niets te zien niets te doen ..

Menno