Ik zit hier en realiseer me dat ik iets mis… ik weet niet zo goed wat maar dat ik het mis weet ik. Ik weet dat omdat ik zoek… ik zoek naar iets dat ik mis maar wat mis ik dan?

Wat is missen eigenlijk? Is het een melancholisch gemis.. een hunkering naar hoe iets was? Is het missen naar dat het missen naar het echte moment of naar het idee van dat moment? Is missen iets dat je kwijt bent geraakt zonder dat je het weet?

Je kunt veel missen.. en ik hoor de zeeman die dronken verdronk in de haven denken.. “ja lekker op tijd.. ik miste het stoepje en daarna een reddingsvlot…” en de vrouw die de afslag voorbij reed, hem nog wilde halen en in plaats daarvan een paal en het viaduct raakt ..”ik zou willen dat ik de afslag niet had gemist…” maar dat is toch net even een ander soort missen. Geen waardeoordeel mijnerzijds want ik denk dat zowel de zeeman als de vrouw het missen als zeer ernstig hebben ervaren maar het is anders…

Kun je eigenlijk iets missen? .. je tanden.. die kun je missen.. als kiespijn en een broodje sabbelen gaat ook .. of pap eten… dat gaat prima. De trein missen dat gaat ook, neem je wel een trein later.. komt goed… Maar echt missen… je hart missen dat schijnt vrij lastig te zijn. Er zijn mooie apparaten die die functie overnemen maar dan de trein in.. dat is lastig… die ga je dan zeker missen. Je kunt personen missen niet het persoon maar wie de persoon was, de suggestie van de persoon. Terughalen gaat niet.. ik heb er wel eens over gedacht mijn vader te halen en het weinige dat nog rest van hem naast me te zetten… We leven in een land waar vanzelfsprekende dingen in regels worden vastgelegd en ik heb begrepen dat het opgraven van je vader en het rottende karkas naast je neer zetten omdat je wil testen of dat helpt tegen het gemis per wet verboden is… … tsss.. Hollanders…

Missen is een gevoel, een knoop in je maag een hunkering naar iets. Iets dat je had en niet (meer) hebt.. want als je het nooit had kun je het ook niet missen… Geld bijvoorbeeld.. dat mis ik niet 🙂 .. en schimmel.. mis ik ook niet … maar de zon.. die kan ik missen .. of mijn jeugd.. dat ook. Het was maar is niet meer. Missen is een liedje op de radio die je terugbrengt naar een moment, een tijd .. een ervaring…

Wat heeft het voor zin om te missen? Met missen krijg je het niet terug. Het consumeert je tot op het bot, tot er niets meer is behalve afvlakking en afstomping van jezelf. Een omhulsel zonder iets… en toch… toch missen we…

Ik denk dat missen hoort bij je zijn, het definieert je persoon, het maakt wie je bent en het vormt wat je zal zijn. Maar het kan enorm klote voelen het kan je verlammen en je focus wegdraaien van je doelen.. en met een beetje pech kun je er nog van verdrinken ook..

Ik mis meerdere dingen, alledaagse dingen en wat ooit was dingen, melancholie en realiteit van de dag. Ik mis dat ik mijn moeder niet kan vragen om raad.. ik mis dat ik mijn vader niet kan vragen om raad. Ik mis … ik mis…

ik mis….

fok, ik mis een afspraak…