Nou is het nog niet zo ver hier.. een kleine 3 weken hebben zich tussen ons en Zuid Frankrijk geplaatst en langzaam maar zeker duwen we die uit de weg.. anyway.. met geen vader meer een een moeder die het niet meer kan vertellen was ik gisteren in gedachten. Hoe deden we dat…

Ik heb het geluk een redelijk grote auto te rijden. Dat is op een normale dag ook meer dan zat. Heb 3 kinderen en alles past er prima in. Buggy, tasje, rommeltje etc het past. Maar dan is daar de vakantie… om de een of andere reden is de bagage anders of willen we meer maar het is elk jaar weer proppen en proppen…

Nou vroegahh 😛 dat waren tijden.. ik heb 2 broers dus ook wij waren met zijn vijven thuis. Mijn vader had een leuke maar verder geen ernstig goedbetalende baan (indertijd) dus ons vervoer “beperkte” zich in eerste instantie tot een Daf 33

Een mooie DAF 33 © foto Albert y Mara

Een mooie DAF 33 © foto Albert y Mara

Nou kun je al snel zien dat we praten over een auto die qua inhoud vergelijkbaar is met een ja eeuuhh.. kleine auto 🙂 .. De auto had geen gordels achterin en voorin alleen heup gordels. De kofferbak was groot genoeg om er een paar tassen in te proppen en wellicht een opblaasbaar iets.. (nee niet dat!! #ranzen) .. De hoedenplank was voorzien van een aantal “Parka’s” ja die groene afschuwelijke maar oooohhhh zo functionele jassen. Ik verfoeide ze en tegelijkertijd tijdens één van de zovele koele zomers in Oostenrijk was ik blij met de warmte en bescherming die ze gaven… maar goed ik dwaal af.

Die Daf 33 dus.. 3 kinderen niet allemaal even klein ook.. Altijd in de nacht rijden want dat was zo lekker rustig. Ik weet (of denk te weten uit herinnering) dat ik met regelmaat of tussen de voorstoelen en de bank lag .. of boven op de parka’s op de hoedenplank … 3 kinderen een vader en een moeder gepropt in een Daf en ik heb nooit het gevoel gehad iets niet te hebben op vakantie. Er waren altijd kleren en wat speelgoed en blikken met Hollandse kost 😉 …

Tot dat ik mij in ene bedacht dat mijn vader een trucje gebruikte.. hij had een briljante eigentijdse manier om al die zooi in de auto te krijgen .. een uitvinding die zijn weerga niet kent.. gelijkwaardig de uitvinding van kernfusie of de verbrandingsmotor zelf.. het Zwitserse zakmes van de Automotive…  juist… de imperiaal!

Niet helemaal vol maar you get the picture..

Dat was het dus… tegenwoordig noemen we dit Dakdragers en hebben ze een veul flexere uitstraling maar dit was het geheim! De imperiaal herbergde alle extra zut als blikken, aardappelen, handdoeken, speelgoed en god weet wat meer. Dit alles werd in zakken, vuilniszakken en andere dragers gepropt en boven op de imperiaal in een soort van volgorde die “aerodynamisch” verantwoord was … soort van 😉 Het geheel werd afgedekt met een speciaal daarvoor gefabriceerd zeil en jaja.. de “spin” ..u kent hem nog wel.. de multifunctionele snelbinder!

Snelbinder beter bekend als "de spin"

En op die manier was mijn vader in staat ons drieën, mijn moeder en hem relatief  veilig 967 kilometer richting Mayrhofen te sturen 🙂 … Het verkeer was ook vele malen rustiger in die dagen en File was uitzondering… Met 90 a 100 kilometer per uur en 1 overnachting kwamen we er ook wel 🙂

Laat me afsluiten met iets dat me tijdens het schrijven van dit blog nog te binnen schoot… ook wij hadden op de hoedenplank staan een…

Wc Rol houder crea style 1.0

Ik had het kreng uit mijn geheugen weggedrukt maar.. in ene was ie er weer.. de gehaakte (of was het gewraakte?) WC rol houder 😀 .. pontificaal op de hoedenplank.. in ons geval een gele .. en inmiddels vergeelde versie! … Het was de kroon op die tijd.. een heerlijke tijd waar je onbezorgd op vakantie ging als kind.. Ik zal er weer aan denken als we over een kleine 3 weken de zomerbox op de auto hijsen (of zoals liefkozend “de hoed” genoemd door de kinderen) en ga proppen met Buggy, DS’en, laptops, DVD spelers, boeken, stripboeken, DVD’s, schotelontvanger en schotel, korte,lange en zwembroeken, speelgoed en nee…. geen ik herhaal nee GEEN mud aardappelen 😉

Fijne vakantie alvast voor hen die lezen en gaan!

Menno