ze zeggen wel eens dat de zon een magische werking heeft op mensen. Ik weet inmiddels zeker dat dit in sommige gevallen zo is.
Was vandaag weer met de complete familie bij haar op bezoek en het weer zat lekker mee. Ze was al lekker even buiten geweest met de verzorging en had al genoten van de heerlijke omgeving.
Waar ze zit ligt midden in het bos en de vogels zitter er op je tafel of naast je stoel zonder angst alles wat eetbaar is weg te pikken.
Enfin, ze was dus lekker “wakker” en niet terneergeslagen zoals we er nog wel eens aantreffen deze dagen.
Lekker een stukje lopen naar het restaurant dat naast de binnen plaats zit, waar je werkelijk alles kunt krijgen, en een plekje in de zon gezocht.
Even zegt ze dat het fris is maar zodra de zon achter doe wolk vandaan komt klaart ze volledig op en kijkt redelijk fris en helder uit haar ogen!.
Kijk een gesprek voeren met haar is geen realiteit meer.. ze kan onmogelijk de dingen onthouden en is daarom niet meer in staat woorden te vinden voor zinnen die ze waarschijnlijk glashelder in haar hoofd heeft maar niet over haar lippen kan krijgen.
Soms doet ze me denken aan haar moeder die ruim 25 jaar geleden op ongeveer dezelfde plek zat in het bos. Haar moeder had een bescheiden aantal van 9 hersenbloedingen gehad waardoor ze uiteindelijk niet meer in staat was te praten. Ze kon goed denken en was helder van geest maar ook niet meer in staat haar gedachten te uiten. In die tijd waren computer nog geen gemeengoed en schrijven kon ze ook niet 🙂
Weet trouwens nog wel heel goed dat ze soms uit het diepst van haar hart in ene glashelder en zonder gene “Godverredomme” kon zeggen :))
maar goed.. zon en moeders, het was fijn.. ze was aan het lachen en kleine dingen van vroeger klonken haar bekend. Dingetjes waar ik haar vroeger lekker mee kon pesten deden haar breeduit lachen 🙂 en ze wilde veel contact.. hand vasthouden, knuffelen en gewoon een lach.
Het was een heerlijke dag weer 🙂 .. Ooit zei ik .. “die nemen ze je nooit meer af…!” helaas weet ik inmiddels beter en is dat zeker niet waar.. ook dat raak je kwijt als je pecht hebt later..
Afsluiter.. ik lekker naast mijn moedertje.. 🙂
Ze kijkt wat boos maar is met namen geïntrigeerd door dat kleine ding dat de foto maakt 🙂
Menno
Met tranen in mijn ogen zitten lezen…
Wat is alzheimer toch een rot ziekte!!!
Ik ben blij voor jullie dat er momenten zijn dat de gedachten van haar tastbaarder zijn.
Ik blijf met jullie mee hopen op meer van deze dagen!
En Menno, een fototoestel is ook eigenlijk maar een raar ding! Dat begrijp je toch wel?! 😉
Groetjes, Linda
@Linda Je bent een kanjer!