Al heel even geen update op het “moeder” front.. gewoon omdat er weinig veranderingen waren en je soms even niet weet wat je nog moet vertellen. Vandaag weer even bij haar langs geweest … het was nog mooi weer al druppelde het een beetje. We kwamen binnen en ze was buiten in de tuin aan het rommelen. Met de stoel aan het schuiven en voor een buitenstaander zinloos aan het klooien. Het zien van dat plaatje was voor mij een heel goed teken. Ze was bezig met iets.. en zat niet stil te huilen of apathisch niets te doen… nee ze was bezig!

Ik tikte haar aan en ze keek me aan met een redelijk normaal gezicht. Of ze wist dat ik het was weet ik niet maar dat het bekend was dat stond vast. Een brede lach verscheen op haar mond en haar heldere ogen keken me aan! Na een paar lekkere kussen en knuffels heb ik haar meegenomen naar de tafel waar Bri en de kinderen al zaten. Ze ging lekker zitten en keek heerlijk recht en helder uit haar ogen!

Op de vraag of ze wat wilde drinken krijg ik niet vaak meer een antwoord maar vandaag was dat anders.. ze dacht even na en zei volmondig.. “hmm ja.. !”.. en meestal kies ik dan maar voor haar of beperk ik de keuze tussen koffie of sinaasappelsap maar om de een of andere reden vroeg ik haar of ze koffie of iets fris wilde.. Ook hier dacht ze even na en zei doe maar wat fris! (note: de zin doe maar wat fris komt er altijd gebroken uit maar zelden zo weinig gebroken als vandaag!)  .. Blij verrast met haar helderheid bied ik haar Appelsap aan en dat vind ze lekker.

We zitten wat en zoals altijd probeer ik wat gesprek op gang te brengen maar dat faalt helaas.. sja je kan niet alles hebben.. Wel is ze weer erg in de ban van Nick .. dat kleine mannetje spreekt haar op een niveau aan dat wij niet kunnen. Vol liefde kijkt ze naar hem en zegt steevast ” wat is dat een lekker jochie toch he?” en niet één keer maar meerdere malen.

We genieten nog wat van de zonnestralen en ik praat wat over vroeger.. heb nog het nog over de vakanties van vroeger (kwamen omhoog door mijn eerdere blog van vandaag) maar meer als een beetje ja schudden komt er niet uit. Ze wil het wel weten maar de hersenen laten dat gewoon niet meer toe… wie weet wat er in dat brein omgaat tegenwoordig. Wat ik wel weet dat ze vanmiddag berusting had, geen angst en geen onrust. Mijn verwachtingen tegenwoordig zijn al dermate laag dat dat alleen al een fijn gevoel is.

Een mede twitteraar vroeg mij hoe het met mijn moeder was eerder vandaag en spontaan zei ik wat ik al tijden denk…

Ze is als een zonsondergang, heel mooi (op zijn tijd) maar je weet dat onherroepelijk het donker volgt!

Maar vandaag is in de pocket.. kijk der stralen 🙂

Vandaag 21-07-2010 was een goede dag!

Je kunt je niet voorstellen… 🙂

Menno