30 Juli is altijd een aparte dag. Net even anders als de andere dagen. 30 Juli is de dag dat (vandaag) 77 jaar geleden mijn vader het levenslicht zag. 61 jaar lang heeft hij er van mogen genieten en voor zover ik weet heeft hij dat met volle teugen gedaan.

Ik moest eerst zelf vader worden om er achter te komen wat het is om vader te zijn. Als puber er heilig van overtuigd dat ik nooit zo zou worden als hem. Nu, een forse periode na mijn pubertijd weet ik inmiddels beter. Ik zou apetrots zijn als ik me kon meten met hem. Als ik slechts 25% van hem in mij heb dan ben ik al blij.

Het is mens eigen om na verloop van tijd de slechte dingen van iemand die niet meer is te vergeten en een voetstuk te creëren voor zo iemand. In mijn geval niet anders, ik heb niets dan goede herinneringen aan die man. Een hardwerkende goudeerlijke man die door zijn eerlijkheid vaak niet bereikte wat hij graag had willen bereiken… simpelweg omdat hij niet over lijken ging. Ik denk dat hij daar best wel eens verdrietig over was.

Ik zou hem graag willen vertellen dat juist die eigenschap hem maakte tot wat hij was en dat die eigenschap er aan bij heeft gedragen dat wij (zijn kroost) zijn waar we nu zijn. Engelen geduld had hij… Uren kon hij met zijn kleindochter bezig zijn, zo verschrikkelijk trots dat hij dat mocht doen. Een tweede kans om lekker met een kind bezig te zijn zonder de beslommeringen van carrière en  vooruit komen in het leven. Gewoon genieten…

Elk jaar op deze dag denk ik iets meer aan hem, had hem graag nog bij me gehad om te laten zien wat er van ons allemaal geworden is. Ik had hem graag mijn kinderen laten zien en had graag gezien dat mijn kinderen hun opa nog hadden. Maar dan kom ik bij mijn moeder vandaan en weet ik dat het beter is zo. De man was 1000 keer gestorven als hij zijn vrouw zo had zien aftakelen maar ik weet zeker dat hij haar zo lang als mogelijk was thuis had gehouden. “Gelukkig” heeft dat nooit zo hoeven zijn en bleef hij voor eeuwig jong…

Vanavond drink ik er 1 op hem en feliciteer hem in gedachte, denk terug aan zijn ontroering bij de geboorte van de kleinkinderen die hij wel heeft gezien en de tranen die vloeide toen ik mijn diploma had gehaald (tegen all verwachtingen in 😉 )

Pa .. gefeliciteerd ouwe! na al die jaren mis ik je nog steeds elke dag…