Vandaag kwam ik een een leuke discussie over koffie terecht. Het geheel starte bij een tweet over een kopje Senseo. Daar kwamen wel wat reacties op binnen en dat gaf mij inspiratie tot dit blog 🙂

Koffie, een bijzonder goedje. Het is een verslavend middel dat, als het je eenmaal in de greep heeft, niet meer loslaat. Dat is dan ook per definitie de strekking van het woord verslaving… uh-huh scherp he? Maar goed, koffie dus. Koffie komt in vele soorten en maten. Ik weet nog dat ik heel jong was (zeg rond de 9 jaar oud) en ik al helemaal verslaafd was aan de witte bus met groene letters “koffie”  en metalen (chrome) deksel. Als dat ding openging hing ik er boven met mijn (respectabele) neus. Heerlijk vond ik het ruiken. Drinken mocht ik het nog niet omdat ook mijn ouders wel begrepen dat dit niet verstandig was op die leeftijd.

Iets ouder begon ik het zwarte goud te drinken en zoals de meeste met melk en suiker. Tot het moment dat ik ging werken en geconfronteerd werd met het fenomeen “bedorven koffiemelk” heb ik dat volgehouden. Na die ene keer maar besloten de melk te laten voor wat het was. Zwart was eigenlijk nog veel lekkerder zeker met de niet te zuipen slappe afwaswater koffie die sommige automaten schenken.

Omdat ik als enige koffie drink vind ik een pot koffie zetten en teveel werk (lazy by nature) en eigenlijk ook zonde. Maar het is, kijkende naar een budget oplossing, eigenlijk de enige lekkere koffie. Gelukkig bedachten Philips en Douwe Egberts een concept dat de Senseo heet. Erg praktisch, pad er in knopje drukken en onder een beetje druk komt er zwart water uit. Nee het is niet echt lekker en nee het is zeker geen bak waar je trots op bent maar het is heel praktisch en zeker toen het alleen recht van de pads niet meer in handen was van Douwe Egberts niet meer zo duur. Kortom het is een prima oplossing voor de eenzame koffie drinker 🙂

Vraag je mij wat ik liever drink dan weet ik het wel. Nespresso? Nee dat is ook wel lekker en de verschillende smaakjes en mogelijkheden zijn ok maar ook dat is geen koffie. Nee koffie die je zelf maakt. Het is als met zoveel dingen, wat snel gaat is vaak niet lekker. Te snel komen is vaak niet fijn (voor de ontvanger meer als de zender) of een snelle hap, lekker maar zeker geen *** maaltijd. Maak maar eens cappuccino met vers gekookte en opgeklopte melk, veel lekkerder dan uit een bakje of een pakje.  Met koffie is dat niet anders. Koffie maak je met liefde en aandacht. Koffiebonen kies je uit alsof het een wetenschap is. Zuid Amerikaans en uit welk land dan? En welke streek? En belangrijker nog welke branderij! Die bonen laat je tot je komen in gesealde verpakking. Bij je thuis neem je een aantal van die bonen en die ga je malen. Dat proces laat de heerlijke stoffen vrij die koffie bezit (zal je niet vermoeien met de inhoud die soms bestaat uit de uitwerpselen van katten! aka Loewak of Civet)

Het gemaalde goedje doe je in een machine die meer wegheeft van een stoommachine uit 1912dan een koffiezetapparaat.  Druk en temperatuur zijn essentieel bij het zetten van koffie. Dan druppelt het zwarte goud in een klein kopje dat warm is voordat je het vult. En dan langzaam maar zeker zet je het kopje zonder melk of suiker aan de mond en geniet! De bitterheid van de koffie laat je weten waar het vandaan komt…

Nadeel van deze methode, die zoals je leest zeer zeker mijn voorkeur heeft, is dat zowel de machine als de koffie zelf niet voor weinig in je keukentje staan. Dat kost wat. Begin vanaf 600 euro en je hebt een instap model. Machines die rond de 3500 euro kosten zijn geen uitzondering! En de koffie zelf.. niet goedkoop! Maar dan kan je meestal ook wel een fatsoenlijke espresso zetten ook 🙂

Dus, ja ik drink voorlopig Senseo zolang mijn beurs geen echte koffie kan betalen is dat een alternatief voor een snelle eenvoudige en vooral betaalbare bak koffie 🙂

Later als ik groot ben…