Ik heb en vijand.. en een erge ook. Nou ja vijand mag je het eigenlijk niet noemen maar meer een uitdaging. Als je in een grotere kantooromgeving werkt (wat ik ook een paar dagen per week doe) dan heb je te maken met het gezamenlijk delen van allerlei voorzieningen. We delen de tafels, stoelen, computers en zelf een strandbal die af en toe over de afdeling heen zwiert. Wat we ook delen is de koffie machine en dat is de bron van alle kwaad.. de wortel waar alles uit groeit.

Zonder koffie geen Bakkie, mensen die me een beetje kennen weten dat inmiddels. Dus er is een redelijke koffie consumptie gedurende de soms best wel stressvolle dagen. Die koffie is op zich best te doen en als je er maar genoeg van drinkt dan vergeet je vanzelf hoe de lekkere koffie ook alweer smaakte. Geen klachten trouwens het is best te doen.. maaaar het is automaten koffie en die werkt gedurende de dag op verschillende delen in het lijf.

Het plassen is niet zo’n probleem en al helemaal niet voor een man want die plast makkelijk.. nee de knijp zit hem in de grote behoefte. Die komt zo ergens op de dag opzetten en alle restanten koffie die niet via de voorkant zijn gegaan komen via de achterkant alsnog. Ook allemaal op zich nog geen probleem tot dat je uiteindelijk klaar bent met je “werk” …

Het klamme zweet breekt uit.. het zware werk is gedaan alleen de details dienen te worden uitgevoerd. Zo maar van de wc lopen zonder hygiënische handelingen gaat zo jeuken uiteindelijk 😉

Ik kijk naar links en daar hangt hij…

Onschuldig hangt hij er bij.. en niets vermoedende klanten worden door zijn propere aanblik naar binnen gelokt. Eenmaal binnen laat het kreng zijn tanden zien en tergt je tot de wanhoop van je af straalt.

Heel zachtjes trek ik aan het uiteinde van het papier, hopende op een gezonde maar weldadige hoeveelheid papier om dat te doen wat zonder papier als lastig of sociaal ongewenst wordt beschouwd. Maar al bij de eerste poging scheurt het kreng bij het eerste velletje af. Ook hier is de bezuiniging van kracht en het papier is niet meer van de hoeveelheid lagen die het was dus 1 velletje is (geloof me) ECHT te weinig.

Met diverse tactieken probeer ik het, nog langzamer trekken en het behalen van 2 velletjes brengt me in een jubel stemming!!! Met 1 hand meerollen en de andere trekken dan maar… 3 velletjes is het absolute record dat ik heb gered.

Wat ik ook deed (op het er uit rukken van de rol na) het bleven 1, 2 of 3 velletjes tegelijk.. uiteindelijk de strijd maar opgegeven en met een hand vol papier die de dikte had van het telefoonboek van Utrecht en de omvang van een CD hoesje mijn dingen gedaan…

Vanaf nu neem ik net als op de camping gewoon mijn rolletje mee onder de arm!