Ik heb al eens eerder wat blurbs losgelaten over het beleid aangaande het ziekenhuis in Hilversum. Een kleine samenvatting voor hen die de situatie niet kennen.

Hilversum, volwaardig ziekenhuis met SEH (spoedeisende hulp) en al sinds jaren een ziekenhuis dat bijna altijd in de landelijke top 5 voorkwam waar het ging om “beste zorg”. Nou is Hilversum niet zo groot als de Hilversummers zelf vaak denken dus werd er samenwerking gezocht met een ziekenhuis in de buurt. Dat zou Gooi Noord in Blaricum worden. Duidelijk en verstandig want specialismes uitwisselen op deze manier kan tot reductie in wachtlijsten en kosten leiden.

Maar zoals wel vaker was er een wisseling in beleid en de stuivertjes aan de top werden gewisseld. “Dat gaan we helemaal anders doen!!!” hoorde we haar nog zeggen. Kostenbesparingen vlogen ons om de oren. Als we dit en als we dat dan en eventueel dan zou en is blah blah blah …

De plannen werden doorgedrukt en de samenwerking werd een ouderwetse fusie. Maar hoe fuseer je 2 ziekenhuizen? Wat laat je aan de ene kant en wat aan de andere. Het was niet dat de 2 plekken 1 kilometer van elkaar aflagen en Hilversum had over het algemeen het grootste aanbod (of vraag tis maar hoe je het bekijkt).

Goede raad was duur (zeg: advies commissies, consultants, accountants, rapportages en talloze berekeningen) en uiteindelijk werd in alle wijsheid besloten dat de ziekenhuizen diverse taken op zich gingen nemen. De kinderafdeling ging naar en de harten naar b kortom een ordinaire koehandel in specialismen die voor de buitenwereld meer met ego en gemak te maken hadden dan dat je kon zien dat er een doordachte keuze was gemaakt.

De verplegers, specialisten, bedden en nieuwe kleurtjes verf vlogen tussen Blaricum en Hilversum heen en weer. De ene afdeling was nog niet gevestigd in het andere pand of het inzicht werd weer anders en ze renden met zijn allen weer terug naar de originele locatie. De ene dag zat je in Hilversum en de vervolgafspraak was in Blaricum. Bloed in Hilversum en resultaat in Blaricum zeg maar.

Hoe dan ook het was een systeem wat overduidelijk niet werkte en de beleidsmaker van dat moment liet zich daar niet door stoppen en ging ondanks de talloze waarschuwingen en uit de hand gelopen budgetten. De patient was sowies niet belangrijk in dit proces. Wel de CV van de beleidsmaker want dat staat wel heel erg mooi natuurlijk “Fusie van 2 grote locaties tot 1 kloppend hart” dat verkoopt wel. En inderdaad dat deed het ook want ze was voor het afronden van alle ellende inmiddels verdwenen naar een andere nog beter betaalde job. De puinhoop die ze achter liet was aanzienlijk.

Afgelopen weken (een jaar of 4 na de initiële plannen en start van uitvoering) is inmiddels duidelijk wat iedereen met gezond verstand van te voren wel wist.. het werkt niet. De 2 locaties functioneren slecht met en slecht van elkaar en de kwaliteit van de zorg is aanzienlijk achteruit gegaan. Waar je moet zijn voor wat in volkomen onduidelijk en de afdelingen verhuizen nog steeds met grote regelmaat.

De nieuwe plannen voor dit drama zijn inmiddels duidelijk, de ziekenhuizen als zodanig gaan ophouden te bestaan. Er komt nieuwbouw in Hilversum waar ruimte komt voor 500 bedden en de zorg gewoon weer centraal en georganiseerd gegeven kan worden.

Laat ons de exorbitante kosten van dit project niet vergeten. Vanaf dag 1 was de algemene mening dat nieuwbouw de enige optie was en de meest “goedkope” manier om een goede zorg te bieden voor een groter gebied. Maar het mocht niet zo zijn.. staat ook veel minder sexy op een CV natuurlijk dan een grote fusie. Al dat geld is inmiddels verdwenen in de zakken van architecten, adviseurs, verhuiskosten en de riante vergoeding voor de falende beleidsmaker (vergoeding was zover ik me kan herinneren de op 3 na hoogste ooit in de zorg voor een dergelijke functie maar prik me daar niet op vast met een gebruikte naald graag!)

Dat is verspilling op “kleine” schaal.. ik heb geen overzicht van de kosten en heb nog de tijd of de zin dat volledig uit te gaan zoeken maar het heeft minimaal miljoenen gekost. Miljoenen die gebruikt hadden kunnen worden voor adequate schoonmaak zodat het stof en de spinnen niet meer op de vloeren lagen. Het had gebruikt kunnen worden voor nieuwe apparatuur waar mensen mee geholpen zijn.. en ja het had zelfs gebruikt kunnen worden ter verbetering van de werkomstandigheden van het personeel in de zorg.

Wie weet hadden ze dat geld wel kunnen gebruiken voor zorg? Het is maar een idee….