De crisis is om ons heen en raakt de een harder dan de ander. Ik heb er al een tijd heel erg veel last van omdat er in mijn branche ernstig veel geld weggenomen is. Dat geld kan en mag dus niet meer worden uitgegeven aan diensten die wij leveren. Gelukkig hebben wij een hele trouwe schare klanten en werken we nog immer maar ook zij kunnen geen ijzer met handen breken.

Crisis dus en dat betekend concreet dat elke euro bekeken moet worden waar aan deze uitgegeven wordt. Soms zijn er niet eens voldoende euro’s om dat te bekijken en stel je prioriteiten in wie eerst. Maar heel af en toe ben je dat gewoon zat. Gisteren was er weer zo’n moment. Een Baklap is het zat moment en dat moet je dan doorbreken. Via slinkse wegen regel je dan wat extra euro’s (er staat niet voor niets “te huur” in mijn twitter profiel 😛 ) en ga je wat leuks doen.

Ik ben gek op films en ja.. ik beken ook ik kijk wel eens films die niet helemaal via de officiële weg binnen zijn gekomen. Dat is tof dat het kan en vanuit de luie positie op de bank in goed gezelschap een prima avond vulling. Maar het allerliefste ga ik naar de bioscoop. Hoe goed je beeld ook is, hoe mooi je Dolby Digital 5 of 7.1 systeem het ook doet er gaat NIETS boven een hele rij stoelen, een te dure snack en een exorbitant groot beeld met evenredig exorbitant hard geluid. Rij ook altijd vanuit Hilversum naar Almere (of Amsterdam) om naar de bioscoop te gaan alleen omdat we dan ook een mooie zaal hebben met goed beeld en geluid.

Gisteren naar de Bios dus en de voorpret begint al bij het idee. “Die wil ik zien PA!!!” sommeerde mijn opgetogen oudste bij het zien van de trailer van Battleship. Daar wij samen redelijk dezelfde interesses delen (hoe zou dat nou komen) kon ik me daar wel in vinden. Zoals het een vader in Crisis betaamt vertelde ik hem dat ik mijn uiterste best zou doen dat te regelen. Gisteren was het zo ver. De reservering gedaan bij de bios en de oudste had er zin in. Eerst nog even eten met zijn allen gewoon thuis en dan hup de auto in.

Aangekomen om de kaartjes op te halen en we zijn wat vroeg. Nou zit er naast de bios een Burger King (briljante locatie) en Bak Junior had nog honger. Hand over mijn hart strijkend (en met de andere hand direct het saldo van de bank dubbelchecken) gaan we lekker naar binnen. Hij kletst me de oren van mijn kop (van wie zou hij dat hebben) en we schieten van onderwerp naar onderwerp. Annoying Orange, Wickie, Battleship, YouTube, Hyves, Habbo, Zoran, huisdieren en god weet was passeren de revu. Ik geniet van elk woord dat zijn mond verlaat en zuig het enthousiasme op als een verdwaalde geest in de woestijn die na 2 dagen een Oase vind.

Een XXL menu voor junior en een Whopper Bacon voor de grijze Baklap.. Samen aan een tafel gaat het gesprek door en verteld hij me dat ondanks dat de man op TV “er niet uitziet” volgens hem wel goed kan zingen. Voor hen die het niet weten, in de Burger King staan monitoren op strategische plekken waar de godganse dag clips voorbij komen. De conclusie is dat het niet uitmaakt hoe je er uit ziet en het er al helemaal niets mee te maken heeft of je goed kan zingen of acteren.

Samen lopen we de lange trap op naar de zaal en pikken nog wat te drinken mee en een zakje met chocolade ietsjes. schrik me weer de pleuris bij het afrekenen maar het blog heet “Fuck de crisis” dus ik zet me snel over die schrik heen. De zaal in, zoekende naar rij 12 stoel 15 en 16.. Het is niet druk in de zaal en we kruipen een stoeltje verder zodat we de jassen gewoon naast ons neer kunnen draperen.

De previews van de films die komen gaan, “Daar wil ik heen PA!!” zegt hij bij het zien van de trailer van “Act of Valor” en ik knik instemmend. Hij ligt helemaal in een deuk van de trailer van “The Dictator” en zegt er al direct achter aan.. “Die kunnen we ook wel op DVD zien Pa!” wat is het toch een heerlijk jong.. hij weet dat het geld niet onuitputtelijk is! Als een hyena lacht hij zich een versuffing en alles wat ik kan doen is met grote regelmaat rechts van me kijken. Ik geniet van die momenten waar ze het naar hun zin hebben. Warm, gezellig, lachen en een film.

Tijdens de film blijft hij lekker doorkletsen (van wie zou hij dat hebben?) en we genieten van de actie in de film. Een heerlijke “Niets aan de hand” film is het met veel actie en fout Amerikaans patriottisme maar ach who cares de effecten zijn mooi, het geluid uitstekend en de film boeiend genoeg. Om tien voor middernacht is de film afgelopen en lopen we samen op een druilerige middernacht naar de auto. “Te gek Pa” en “Dat stukje bij The Dictator waar hij…..” hij kletst lekker door.

De weg terug valt ook weer geen moment een stilte en de wetenschap dat ik ook ooit een Habbo inlog heb gehad doet hem weer de Hyena nadoen 🙂 “Jij???” zegt ie er smalend bij… kinderen.

Tegen 1 loopt hij naar zijn kamer en ik naar de mijne en denk.. Fuck de crisis! Vandaag was voor ons!

Heb ik weer, het ene moment denk je er is niets aan de hand en het andere moment pleur je er midden in. Een “Midlifecrisis” zeggen ze dan. Stellig als ik ben ontken ik dat want immers bij die zogenaamde crisis halverwege je leven horen hele andere symptomen. Daar hoort bij dat je nadenkt over hoe nu verder. Wat heb ik bereikt en doe ik wel wat ik het liefste wil doen? En wat nou als ik dit moet blijven doen tot mijn 70ste of erger nog tot aan mijn dood?

Bij een halverwegejelevencrisis (klinkt aanzienlijk minder dramatisch dan midlife) hoor je in ene je motor rijbewijs te halen, stompzinnig weer de disco in te duiken om te ontdekken dat het jonge spul ter plaatse echt niet op jou zit te wachten en net zo over jou denkt als jij over die andere simpele ziel die 25 jaar geleden op zijn 40ste JOUW disco kwam terroriseren!  Je hoort dan op zoek te gaan naar een Cabriolet, vakantie op Ibiza en aan de linker arm een jonge blonde. Dat is pas halverwegejelevencrisis in mijn boekje.

Nee dit is gewoon de vraag des levens, wat heb ik bereikt.. en wil ik daar wel genoegen mee nemen? Het kloterige is dat de keuzes zo “halverwegejeleven” aanzienlijk lastiger zijn dan wanneer je als jonge god door het leven gaat. Veel minder verantwoordelijkheden en je kon min of meer doen wat je wilde. Dat is lastig, althans voor mij. Ken er zat die ook daar schijt aan hebben en huis en haard verlaten op zoek naar hun “echte ik” .. allemaal prima moeten ze lekker zelf weten maar moet er zoveel schade gemaakt worden aan de mensen om hen heen om hun “eigen ik” te ontdekken?

Ja en dan? Toch maar die brommer kopen? Leren jas, naar de kapper, kekke schoentjes kopen en stoer doen? Misschien wel naar Sensation? En dan gewoon in zwart leer met uitgesneden reet binnenlopen op de White edition? Nah.. toch maar niet.

Ik ga net zoals al die andere lullen die dat niet kunnen of willen de schaarse vrije tijd inzetten om te kijken of er toch nog iets anders is wat ik kan. Iets waar mee ik geen miljonair hoef te worden maar gewoon wat voldoening geeft aan het persoonlijke leven buiten het gezin en vrienden om. Niet geschoten is altijd mis of wie niet waagt wie niet wint en nog meer van dat soort clichés. Fuck it wat een ander daar van vindt!

Klaar mee, ik ga verder zoeken naar een strakke Cabrio op Marktplaats 😉

Sja, Koninginnedag… Ik heb er een haat liefde verhouding mee. Vroegahh (Opa verteld) kon het me niet snel genoeg komen. De kop van mijn vader afzeuren om naar de kermis te gaan. Hij was er nooit echt voor om dat te doen en begrijpen deed ik dat nooit. Inmiddels ben ik zelf vader en begrijp ik heel langzaam waarom. Ten eerste is het zo verschrikkelijk druk dat Justin BieberT er een moord voor zou doen zoveel mensen in zijn stadion te hebben. Ten tweede begrijpen de kermis exploitanten als geen ander dat er nog 100.000’en andere mini baklapjes zijn die de oren van hun vaders kop af zeuren om naar de kermis te gaan wat resulteert in een eenmalige inflatie correctie van rond de 200% voor de duur van 1 Koninginnedag.

De klantvriendelijkheid op de Kermis was trouwens weer van bijzonder laag niveau. Bij de ijssalon ter plaatse haalde ik een ijsje voor de kleinste. Daar hij niet heel erg bedreven is in het multitasken (belachelijk trouwens als je 2 bent.. dan moet ej dat gewoon kunnen..) wilde ik in plaats van een hoorntje een bakje. “Dat doe we alleen bij 3 bolletjes” snauwde het onvriendelijk viswijf mij snibbig toe.  “Nou dan reken je toch een kwartje extra voor dat bakje?” Gooi ik er nog achteraan in een poging de zaak te redden.. Het eindigde in het simpele feit dat ik 1 bolletje kreeg en de prijs van 3 bolletjes voor moest betalen.. begrijpt u het nog? € 2,50 voor 1 bolletje (niet eens zo heel lekker ijs) in een bakje waarmee de waarde van dit hele bijzondere bakje inmiddels hoger was dan platina als je gewicht met elkaar vergelijkt. Je zult begrijpen dat ik geen enkele “hoef niet meer” van de jongste dulden kon en als een havik boven het bakje bleef zweven of er niets uit viel of iemand anders er van wilde eten. Uiteindelijk wilde hij niet meer en heb ik het bakje leeg gelikt en in een glazen kluisje tentoongesteld in huis als “duurste bakje van Nederland” (het is te bewonderen op Maandagen, Dinsdagen en Zondagen tegen € 1,50 entree en beveiligingskosten, afspraken via de mail na antecedenten onderzoek!)

De vrijmarkt was ook zo iets… we gingen uiteraard wel. Struinen langs de kleedjes, bakfietsen, vuilniszakken en spastisch bewegende kindsoldaten die soortement van dansbewegingen doen. Langs de valse blokfluiten, de rammelende trommels, 4 snarige 6 snarige gitaren, de scones, muffins (per stuk 1,25 .. kom je uit een EI ofzo?) en de bonkende bassen uit een speakersetje dat voor “slechts” € 75,- luizige euro’s van eigenaar mag wisselen.

Ik kwam er graag tot dat ik een jaar of 24 was. Vroeg er heen en platen scoren 🙂 platen van Schele Willie, Wacko Jackson, Alle 13 goed en de tip parade. Zakken vol met vinyl kwam er mee terug en Bakkie kon weer een paar weken “nieuwe” muziek op de piratenzender draaien. Inmiddels staat een groot gedeelte van dat vinyl op zolder, te wachten op de regenachtige zondagmiddag waar ik het al jaren over heb om ze dan digitaal te maken en op CD te zetten… uh-huh.. tuurlijk 🙂

Afgelopen Maandag waren we er weer eens en het leek net alsof de tijd stil had gestaan. Voor mijn gevoel stond op elke hoek dezelfde persoon met exact dezelfde spullen als 15… “kuch” ok ok … 20 jaar geleden. Misschien is dat ook wel zo want het is 1 grote recycle beurs dat Koninginnedag gedoe. Je ziet ze snuffelen, de inkopers.. de mensen die dit jaar de zooi voor volgend jaar kopen van mensen die vorig jaar de zooi voor dit jaar hebben gekocht. Het is 1 grote Perpetuum mobile .. en zichzelf in stand houdende situatie welke ongeacht je leeftijd, jaar, weer of tijd weer terug komt. Ik weet zeker dat na de grote knal in 3089 de Kolonisten op Mars als eerste Koninginnedag vrijmarkten gaan organiseren!

Het is een hele klus door de straten en overdaad aan mensen en spullen te laveren, zeker met 4 kinderen die zich vergapen aan… ja eeuuhh wat eigenlijk. De grote hebberigheid komt als slechte wijn naar boven en het maakt niet uit wat het is als ze maar wat kunnen kopen.. KOPEN KOPEN KOPENNNNNN het lijk die verrekte MediaMarkt wel! We zijn er doorheen gekomen zonder wat te kopen op een Spiderman klok na.. want DAT was echt een koopje 😉 Dochterlief wilde kijken naar een gitaar en de enige die we konden vinden was het restproduct van een optreden van The Who ergens in de jaren 60 inclusief het slopen van de instrumenten. 7 euro vond ik dan nog wel wat veel, zeker omdat ik geen certificaat van echtheid kon krijgen. Ik heb voor haar via de 365 dagen durende vrijmarkt, ook wel Martkplaats genoemd, maar een Ukelele besteld.. nieuw met snaren en bijzonder genoeg ook nog heel!

Wat echt heel fijn was van de Koninginnedag heeft iedereen collectief mee kunnen beleven.. de zon, het weer en de niet te versmalen temperatuur. Alleen daarvoor al zouden we Koninginnedag in ere moeten houden.. en natuurlijk de bio/recycle markt die er voor zorgt dat er minder afval de oven in gaat en elk kind en ouder volgend jaar weer wat te doen heeft op deze mooie dag.

Ik zeg lang leve de Koningin, lang leve de Koninginnedag! Hoezeeee!