Dank jullie wel!

 

Ik ben niet zo van de en plain public bedanken maar is sommige gevallen maak ik een uitzondering. Afgelopen Vrijdag was ik ‘s avonds bij mijn moeder. In de eerste plaats omdat ik gewoon bij haar wilde zijn. In de avond is het sereen in het huis. De televisie staat aan en veel van de bewoners slapen al of zijn op pad door het huis. Dat geeft een bepaalde rust die je niet zo vaak tegenkomt. Het geeft de kans om weer eens met je moeder te communiceren op een andere manier. Geen prikkels van buiten af die op de dag soms fel maar vooral talrijk zijn, nee gewoon zij en ik.

 

Ze zat lekker bij de televisie en keek om haar heen, niet heel anders dan normaal alleen dan toch rustiger. In de huiskamer waren alleen de verzorgers (M/V) die een kopje koffie dronken en de afdeling klaarmaakte voor de nacht. Naast haar kon ik tegen haar praten en hoewel ze eigenlijk zelden reageert merk je toch dat het anders is. Soms kijkt ze je recht aan en soms is het onmogelijk haar aandacht te pakken. Aan de andere kant naast haar zat D (zeg bewust D omdat ik geen namen wil noemen zonder dat de persoon in kwestie dat zelf heeft goedgekeurd). D was sinds anderhalf jaar onderdeel van het verzorgende personeel op de afdeling van mijn moeder. In opleiding voor verpleegkundige in een dergelijk huis. D is altijd heel lief geweest voor alle bewoners en mijn moeder en ook vanavond is er aan aandacht niet te klagen.

 

Mijn moeder vind haar ook aardig dat kun je zien aan hoe ze reageert. Hoe ver ze ook is een aantal aspecten van wat ze was blijven bij haar. Ze had altijd feilloos door wie ze wel en niet mocht. Ze had er een soort 6e zintuig voor, ik hou mijzelf voor dat ik dat zintuig heb meegekregen van haar, en nog steeds merk je aan haar wanneer ze iemand wel of niet mag. D mag ze graag, ze luistert altijd goed naar haar wanneer ze iets vraagt. Of dat komt door de rustige toon en hoeveelheid aandacht weet ik niet maar ze doet het.

 

Ik was er Vrijdag ook omdat D wegging, na anderhalf jaar op deze plek schreef de opleiding voor dat ze ook anderhalf jaar in een ander huis moest werken, uiteraard voor de ervaring een goede zaak. Omdat ik al lang en met zoveel mogelijk regelmaat als ik kan kom bij mijn moeder en eigenlijk alleen maar boven in de huiskamer blijf ben ik veel meer mensen die daar werken gaan kennen. Voordat mijn moeder niet echt meer kon lopen ging ik altijd naar beneden en zag ik verder niet zoveel van de mensen. Ik ben de mensen die daar werken ernstig gaan waarderen. Met veel geduld en liefde doen ze hun werk en scheppen ze een plek die veilig is voor al die mensen die niet meer voor zich zelf kunnen denken en handelen. Extra aandacht waar nodig en een beetje liefde doet zo veel goed. Uiteraard is niet iedere persoon hetzelfde en heeft de een er meer tijd voor over dan de ander maar de afdeling waar mijn moedertje zit heeft het goed.

 

Bij deze nogmaals en en plain public wil ik jou, D, heel erg bedanken voor al de tijd en moeite die je in de verzorging van mijn moeder hebt gestoken. Jij en je collega’s zijn toppers en ik ben blij dat mijn moeder bij jullie zit. Jullie hebben geen idee hoe fijn het is te weten dat iemand waar je van houd en zelf niet meer in staat is om te zeggen of het goed gaat of niet goed zit.

Over anderhalf jaar kom je misschien terug maar ik twijfel of ik er dan nog kom… maar wie weet.. mijn moeder heeft al vaker vriend en vijand verrast met haar streken šŸ™‚

 

Succes in het andere huis en het zijn geluksvogels dat jij ze komt versterken!

 

 

Wereld Alzheimer dag

 

21 September 2012 is het weer Wereld Alzheimer dag. Een dag speciaal en exclusief in het teken van de ziekte van Alzheimer. Een slopende mensonterende ziekte die er voor zorgt dat mensen alles verliezen. Ik heb er ruime ervaring mee omdat mijn moeder de ziekte heeft. Naast mijn moeder had mijn schoonvader het en mijn voorouders ook.

 

Alzheimer nog immer een onbegrepen ziekte. Het is meer dan alleen vergeten, het is lichamelijk verval, verlies van vertrouwen en waardigheid. De ziekte manifesteert zich op vele manieren en kan resulteren in langdurige ziekte maar soms is het ook in hele korte tijd voorbij. Alles wat ons waardig maakt verdwijnt op den duur. Van de herinneringen die we zo koesteren tot de capaciteit om zelf te eten of in te schatten wat gevaarlijk is of niet. Van warrig zijn tot volledig onaanspreekbaar.

 

Ik zie het elke keer weer, mensen met Alzheimer hebben in het begin nog aandacht van familie eb vrienden maar des te verder de ziekte vordert des te minder mensen er blijven komen. Ten dele omdat ze het schrijnende karakter van de ziekte niet aankunnen of omdat ze geen contact meer hebben en ten dele omdat ze gewoon niet kunnen verwerken dat ze die ziekte hebben. Vereenzaming in een lichaam waarvan de geest al langzaam vaarwel zegt is dan een dubbele straf.

 

Op Wereld Alzheimer dag gaat he niet alleen om de ziekte op zich, het gaat om de aandacht voor deze groep mensen die niet alleen door anderen maar ook door zichzelf worden vergeten. Een beetje aandacht voor hen zou een mooie geste zijn en geeft een beetje vreugde in de oh zo lange dagen.

 

Denk er even aan op 21 September en misschien zelfs een bezoekje. Huisdieren en kleine kinderen zijn bijna een garantie voor een welgemeende lach van eenĀ patiĆ«nt maar een vriendelijk praatje of aai over de wang doen zeker net zo veel. Zelfs mijn moeder, die echt heel ver weg is in haar ziekte, laat een dikke vette glimlach zien als ik met de jonge boef binnen kom lopen. Dat alleen is al de moeite van het heen en weer gaan waard.

 

Wereld Alzheimer dag.. voor mensen zoals mijn moeder…

 

Ik weet het niet meer

 

Morgen is het zo ver, morgen gaan we met zijn allen (wishfull thinking) naar de stembus om daar te kiezen voor de toekomst van ons land.. althans voor de komende 4 jaar.. althans als de gekozen partijen een coalitie kunnen vormen en dan in staat zijn de coalitie te handhaven… En ik ben nog nooit zo zwevend geweest als nu.

 

Ik stem al vanaf dat ik 18 jaar was en mocht stemmen. Ik ben van mening dat je het stemrecht moet gebruiken. Stem je niet om wat voor dubieuze reden dan ook dan moet je niet zeiken als er dingen gebeuren die je niet fijn vind in Den Haag. Daarmee zeg ik niet dat die dingen niet gebeuren als je wel stemt maar dan mag je (wat mij betreft) officieel zeiken. Ik stem wel en eigenlijk al die jaren ook Liberaal. VVD was altijd de partij van keuze ook toen ik nog geen ondernemer was. Ik hou van Liberaal, ik hou van een kleine overheid en ik hou van het “zelfdenkend vermogen van mensen. We hebben echt geen regel voor alles nodig, we kunnen echt ook nog wel wat zelf zonder dat iemand ergens achter een bureau beslist dat we dat moeten of niet mogen.

 

Liberaal en dus een no brainer zou je denken… niet dus. Want wat vind ik minder van het Liberale denken? Marktwerking is een mooie. Natuurlijk de gedachte is goed. Zorg er voor dat er meerdere aanbieders van het zelfde zijn en zorg dat er keuze is. Dat geeft als resultaat dat je zelf kunt kiezen waar je iets haalt en dus is het zaak voor de aanbieder om zijn/haar diensten of producten zo interessant mogelijk aan te bieden. Dat kan op basis van prijs of kwaliteit of wat dan ook. Ik weet niet hoe het jou vergaat maar ik let wel op de centjes en “misbruik” de marktwerking dus ook. Koop een aanzienlijk deel van mijn spullen bij de Aldi omdat ik daar voor minder geld een acceptabele kwaliteit kan vinden. Wat ik echt goed wil of als nood moet halen koop ik bij de Appie. Duurder maar vaker ook wel van betere kwaliteit. Hoe dan ook ik heb de keuze en daarmee de macht om een goedkoper of beter product af te dwingen.

Dit werkt fantastisch in de retail en dienstverlening maar werkt dat ook in bijvoorbeeld de zorg? Ik denk van niet en denk ook dat de onderzoeken dat wel uitwijzen. Zorg en gezondheid is toch echt wat anders als een pot Calve pindakaas of een pot Heleas pindakaas. Je kunt moeilijk zeggen ” ach gebruik maar een 2e hands schort en operatie mes dat is goedkoper” of “nee de milt mag gefixt worden maar laat de wond maar open want die maakt je collega voor een euro minder dicht” .. wat keuze dus al weer belet.

 

De marktwerking in de zorg is mijns inziens niet alleen kansloos het is ronduit gevaarlijk. Je ziet al dat de zorg helemaal niet goedkoper is geworden. Het is wel minder geworden qua zorg en dat is mede omdat geld een rol is gaan spelen in de zorg.Ā Concurrerend moesten ze zijn en dat vergt management. Nou is management niet de sterkste kant in een hoek waar vroeger een grote zak met geld naar binnen werd gegooid met de opmerking “het mag op”. Managen gebeurt dus van buiten en omdat een manager goed moet kunnen werken is er wel een serieus kantoor apparaat voor nodig. Dat betekend een pand, telefoniste, receptioniste, secretaris, assistent, boekhouder, controller en een management team. Dat team vind het wiel opnieuw uit en kijkt op een cijfermatige manier naar iets dat niet altijd in cijfers te bevatten is.

Inkomsten uitgaven omzet en winst komen ter sprake.. Winst, een gevaarlijk concept in een gebied als de zorg. De dokter kan best een uurtje langer werken of in plaats van 10 mensen 15 mensen bezoeken in dezelfde tijd. Dat scheelt op jaarbasis toch wel weer een x bedrag. En heeft de verzorging echt 34 minuten nodig om iemand uit bed te halen ‘s ochtends? Als ze dat in 20 kunnen doen dan kunnen we met 1 persoon op de afdeling minder aan de gang.. toch al weer een besparing van een x bedrag per jaar. Enfin de cijfer mannetjes becijferen alles dood en zien de kostprijs van de omzet dalen en daarmee de winst stijgen en dat is goed, toch?

 

De zorg heeft aan marktwerking niets, het helpt niet en het werkt verschrikkelijke misstanden in de hand. We willen toch geen Amerikaanse toestanden waar je als eenvoudige boerenlul (of kut) aan je lot overgelaten werd als je geen geld had bij het binnenlopen van een ziekenhuis? Ā Ja de zorg is duurder en ja we moeten samen zorgen dat we de kosten voor de zorg beter verdelen en ja dat moeten we met zijn allen betalen maar niet om management lekker te kunnen laten spelen. “mijn” Liberalen willen dat wel.. en ik fundamenteel niet..

 

Zelfde gaat voor achterlijke zaken zoals het infantiele 130 kilometer gezeik, rot op en ga wat belangrijks doen. 1000’en borden door heel Nederland moesten worden vervangen. Niemand weet waar en op wel moment je nu 80, 90, 100, 110, 120 of 130 mag/moet/kan rijden,. Dat daar tijd aan is besteedt door “mijn” liberalen is .. nou ja u weet wel.

Wat ik wel weer vind is dat we gewoon met zijn allen het huishoudboekje op orde moeten krijgen. Europa is belangrijk voor ons omdat wij als klein kutlandje namelijk heeeeel erg afhankelijk zijn van Europa. Want grote industrie heeft Nederland niet. We bouwen geen auto’s, vliegtuigen, chips of andere grote zaken hier. We dienstverlenen ons suf de hele dag. We consulteren ons gek en verkopen gebakken lucht en kennis! En die kennis is nou juist weer heel gewild in? Juist Europa, net als onze JanSmitTulp of de PulpRoos of de mixen van Tiesto.

Niet zeiken, hand op de knip en alleen uitgeven wat nodig is, stimuleren van sommige gebieden maar niet overstimuleren. Ik werk me ook de pleuris om elke maand weer de handjes te vullen en ben nog nooit gestimuleerd door de overheid. Afblijven wegwezen niet mee bemoeien. Als een sector over de kop gaat is daar bijna altijd wel een reden voor zoals te duur of overbodig, het zelfregulerende vermogen zal bepalen of een sector kan overleven of niet.

 

Hypotheek rente aftrek ook zo’n lekker punt. Ik vind al jaren dat het een instrument is om huizen te kopen die eigenlijk duurder zijn dan je zou kunnen betalen. En omdat de banken zo lekker scheutig waren de afgelopen jaren en zonder enige vorm van controle binnen zijn gelopen werden we met zijn allen lekker hebberig en vroegen we steeds meer voor onze stapel met bakstenen. Mijn huis zou ooit 3,5 keer meer waard geweest zijn dan toen ik het kocht.. nou ik heb het nooit geloofd en heb me ook niet nooit laten verleiden tot het incasseren van die zogenaamde overwaarde.

Zij die dat wel deden zitten nu met de zooi, te hoge kosten en het dreigen weg te vallen van de rente aftrek doet het klamme zweet uitbreken. Natuurlijk de banken gaven te makkelijk geld en die hebben er een verschrikkelijke puinhoop van gemaakt maar een stukje eigen verantwoordelijkheid moet ook genomen worden! Maar “mijn” partij doet daar heel moeilijk over.

 

Ik kan nog wel 10 pagina’s volschrijven maar elke keer kom ik tot de conclusie dat ik een partij zoek die er niet is. Ik zoek een partij die Liberaal denkt maar wel een die sociaal Liberaal denkt. Harde maatregelen durft te nemen zonder uit het oog te verliezen dat er uitzonderingen zijn en dat durft te benoemen .. Er is vast wel een partij die dat wil en kan en die aansluit bij mijn wensen maar wat moet ik met een partij die 1 of 2 zetels gaat krijgen? Die kan geen enkele invloed uitoefenen in de kamer.

 

Hoe dan ik ook ik ben er nog niet uit. Morgen moet ik er uit zijn en omdat ik morgen gewoon een drukke lange dag heb kan ik pas in de avond stemmen.. dat geeft me nog een kleine 19 uur een beslissing te nemen over waar mijn stem naar toe gaat. Ik wens jullie succes oh zwevende kiezer!