Er zijn van die berichten die je meer raken dan anderen. Berichten over kinderen die sterven aan een natuurramp ergens ver weg. Berichten over oorlogen die slachtoffers maken in de zwakste doelgroepen zoals wederom kinderen. Vandaag was er in ene “Tim”.

Het zijn van die berichten die je eerst niet kunt bevatten. Een jongen van 20 jaar die in plaats van zuipen, feest vieren, studeren en rond wippen zich zelf van het leven beroofd. Als je dat als enige uitweg ziet moet er toch wel serieus wat mis zijn in je leven. Bij Tim ging het om pesten, gewoon een beetje treiteren. Duwen, trekken, grote bek je kent het wel. De meeste van ons hebben vast wel eens iemand gepest in het verleden. Maar als je iemand zo ver kan krijgen dat hij alleen de dood als ontsnapping ziet dan is het erg. Structureel gepest worden blijkbaar..

Hoe kan het he? Ziet niemand dat? Weet niemand dat? Ik kan me niet voorstellen dat niemand dat wist, zeker niet in zo’n klein dorp. Daar weet buurvrouw Jans eerder dat de vrouw op 7 zwanger is van Kees dan de vrouw op 7 zelf. Schijnbaar bagatelliseerde ze het pesten en vonden de mensen die het deden en zagen het “onschuldig”.

Onschuldig… ja.. voor hen die het doen of voor hen die het ervaren en wie bepaalt wat onschuldig is of niet? Tegenwoordig ontsnap je nergens meer aan pesten. Vroeger kon je van de straat af en je verstoppen. Tegenwoordig pesten ze gewoon door op FaceBook of andere sociale media, er is geen ontsnappen aan meer. De wereld verhard en met de wereld de bewoners ook.

20 jaar.. de jongen had moeten zuipen, feesten en studeren… rond wippen en genieten van het leven… en doodgaan op zijn 80 ste.

Klootzakken!