Het is weer typisch Nederlands weer, vorige week gingen we in zuidwester met wanten en sjaal de straat op en deze week vallen de mussen (waarom eigenlijk mussen???) dood van het dak. Ik vind het heerlijk, kan goed tegen de warmte of beter gezegd ik denk dat ik vroeger een koudbloedig dier ben geweest dat de zon nodig had om op te warmen. Lekker broeien in de warme voorjaarszon.

 

Daar ik lekker een paar dagen vrij genomen had van de Social Media (aanrader, moet je doen zo nu en dan!) had ik lekker tijd voor andere dingen. De was, de vaat, stofzuigen… 😉 nee ik had tijd over aan het einde van elke dag viel me op dat mijn batterij van mijn telefoon niet leeg was. Teken aan de wand? Maar dat is een ander blog. Gisteren ben ik lekker met een gedeelte van het kindervolk na het eten naar een strandje in de buurt gegaan. Het is een strandje waar ik al heel lang kom. Vroeger op de fiets, soms met de boot en tegenwoordig met de auto. Ik heb er heel veel goede herinneringen.

 

Dat strandje is zo lekker omdat het overdag best druk is maar ‘s avonds na het eten is het er rustig. Zo ook gisteren. Er speelden een handvol kinderen en er zaten een paar mensen te genieten van de avond zon. Het water was nog wel koud maar die bikkels van mij trokken zich daar niet zo veel van aan. Met een grote plons doken ze lekker het water in.

 

Ik zat aan de kant en zo nu en dan hielp ik mee met het bouwen van ons 2 miljoenste zandkasteel aan een water ergens in de wereld. Lekker vrotten in het zand met de blote voeten in het frisse water, zon op het koppie, shirt uit.. heerlijk. In de tijd dat ik niet aan de meesterlijke bouwwerken bezig was zat ik aan de kant (of kade zoals de watermens dat noemt.. vasteland mag ook!). Voor me de jongens lekker aan het zwemmen. Er zit een balk tussen het ondiepe gedeelte en het wat diepere gedeelte, prachtig ding om van af te duiken. Achter die balk zit de doorgang tussen de ene en de andere kant van Loosdrecht. Daar varen zoals te verwachten is bootjes langs. Daar het een smalle doorgang is varen er geen echte grote boten gelukkig wat het zwemmen voor de kinderen een stuk veiliger maakt.

 

Ik heb daar gewoond voor een korte periode. Aan het huisje waar we zaten kwamen dagelijks de water toeristen voorbij. Het was in de zomer een drukte vanjewelste voor de  deur met boten die elkaar krampachtig probeerden te passeren in de smalle doorgang. Afhankelijk van het tijdstip liep dat altijd uit op scheld partijen en soms vechtpartijen (en dan niet de Vecht als in rivier).

 

Aan de kant zat ik dus, lekker te genieten en de bootjes kwamen langs. Omdat het wat later op de dag was kwamen er geen enorme hoeveelheden meer langs. Ik zag in ene weer wat ik jaren geleden ook zag alleen scherper deze keer (zal wel met de leeftijd [RED: bijna 41] te maken hebben).

 

Ik probeerde ze in te delen in groepen, vind ik leuk.. ook ooit al eens gedaan met de bezoeker van een camping (wat 1 van de meest gelezen blogs is trouwens). Het bootvolk dus!

 

Genieters:

Dat zijn de echte, de mensen die halverwege Januari al beginnen na te denken over het moment dat de boot het water weer in mag. Maakt niet uit of het een jacht of roeiboot is. Deze mensen leven voor en met het water en pakken elk vrij moment aan om op het water te zijn. Ze zijn ook altijd heel goed voor hun boot. Keurig onderhouden, wellicht oud maar keurig onderhouden. Meestal minimalistisch maar in ieder geval altijd praktisch. Je kunt daar aan boord stappen (jaja boot taal!) en van te voren al weten dat alles voor elkaar is. Er is een thermos met koffie, broodjes of pakje koekjes en achter de boot hangen de flessen met fris of heel soms bier. De genieters drinken gematigd aan boord, genieten van de zon, het water, de rust. Varen een stuk de plas op en zoeken een mooi plekje met uitzicht vanwaar ze genieten. Puzzelboekje, verhalen bundel, Harleqijn boeken.. Geen radio of indien wel dan staat deze op Radio 1,2 of 5. Al kunnen ze maar een uurtje het water op.. ze zijn er!

 

Bourgondiers:

De gelegenheidsvaarders. Ze hebben een boot of huren er een. Tas met Rose mee de boot op, chips en toastjes. Ze varen ook met plezier al gaan ze nooit zo ver. Hebben wel de belangrijkste zaken aan boord maar de kans is klein dat je een harleqijn aan boord treft. Lekker aanleggen waar het niet al te rustig is (preferabel voor een strandje of andere verzamelplaats) om daar lekker in ontbloot bovenlichaam te genieten van alles wat ze gegeven is in het leven. Het zijn de leuke campinggasten op de boot zeg maar. Je hebt er geen last van, zijn vaak sociaal en houden van een drankje en een hapje en zijn niet te beroerd dat te delen met de omgeving. Soms een slokje teveel waardoor de boot niet de beste koers terug neemt maar meestal komt het wel goed.

 

Johnies en Anita’s (tegenwoordig beter bekend als Henk en Ingrid):

Die komen in 2 klasse, je hebt de versie waar het echt geen ene reet uitmaakt waar ze in varen zolang ze maar varen. Criteria voor het varen zijn: Ruimte voor bier, ruimte voor bier en ruimte voor een radio/iPod/Ghettoblastert/vulinwatherriemaakt Met net iets te veel mensen proppen ze zich in het drijfbare stuk materiaal en luidkeels banen ze zich een weg over de plas heen. Zeer zeker leggen ze aan waar iedereen goed kan zien dat ze er zijn.. Lekker gezellig, zeg maar de camping gast die je liever NIET als buren hebt.

De andere varen in een boot die hoogstwaarschijnlijk meer heeft gekost dan mijn huis. De prijs per vierkante centimeter van de boot is gelijk aan de goudprijs ongeveer. Liefst in een witte kleur met heeeeeeeeeel veel dek ruimte. Immers op het dek kun je zonnen en mensen meenemen. Ze hebben ook een “gas geef probleem” en dat uit zich vrij duidelijk. Ze zijn zelden in staat 1 snelheid te varen gedurende meer dan 10 seconden. Het is Gas open….. gas dicht… gas open… gas dicht.. Het allermooist zijn de blikken als ze langs varen. Ze varen dan heel even langzaam tot dat ze zien dat er voldoende mensen zijn die zouden kunnen opletten en juist op dat moment trekken ze het gas vol open! Hekgolven in de maat “Tsunamie medium” overspoelen de kleine kinderen en laat de kastelen aan de kant smelten tot zielige hoopjes modder. Als ze dat doen kijken ze ook altijd een beetje smalend opzij. Zo van “ik ben te gek want ik heb een grote dure boot en dat wil ik jullie graag laten zien, horen, ruiken en indien nodig.. voelen!”

Als dat niet voldoende resultaat heeft wat betreft de aandacht gaat vaak de radio op 10 en knetterende speakers braken of hele foute 90’s house of Hazes. Het is vaak nog erger als ze een hele dag het water bezoeken want aan het einde van de dag, als de lege flessen rose en bier in de plas  zijn geflikkert proberen ze aangeschoten terug te varen. Dat ze daar dan evenveel ruimte voor nodig hebben als een Tanker die de Atlantische oceaan bevaart hebben ze dan niet meer in de gaten. Vloekend en tierend geven ze iedereen de schuld dat ze niet opletten en dat ze de tyfus kunnen krijgen…

 

De ventjes:

Leuke groep, ze zijn vaak te jong om in een bootje te mogen varen en gaan daarom vaak pas laat de plas op. Ze hebben dan minder kans gepakt te worden door de waterpolitie. Lekker raggen in een speedbootje, zodiac of roeiboot met kleine motor er achter. Vaak hangt er wel een kind achter of naast en het ergste aan boord is een fles cola en een zak chips. Jammer is dat vaak die zak chips in geleegde staat de volgende dag aanspoelt op het strandje… Ze genieten van de zomer, hebben of gespaard voor de boot of hebben gewoon het geluk dat ze ouders hebben die ze dat kan geven. Geen bravoure gewoon kinderen…

 

De verwende ventjes:

Haal je er ook zo uit, vaak hebben ze een boot die echt veel te mooi is. 12,13 of 14 jaar en dan in een boot die minimaal 25 PK heeft (inboard [RED:dat is boot taal voor een motor die er niet achter hangt]) grote bek, vriendje er naast en dan stoer varen. Langs het strandje.. heen en weer op en neer. Een kolere herrie komt van de boot af uitgekotst door de high tech ultra boombox welke is aangesloten op de i(vul zelf een apparaat in) en waarvan de nummer nog sneller wisselen dan Britney Spears van relaties. Vage hoop dat al die blikken van jaloezie van de kant naar hun kijken. Genietend van het verschil tussen de gewone lul die met een plastic bootje in het water speelt en hen.. Zoekende naar meisjes aan de kant… stoere blik en met een beetje gelijk in merkkleding, merkbril en bijpassende bootschoenen. Die kinderen zelf kunnen we weinig aan doen, ze zijn het product van de opvoeding die ze genieten en sommige opvoeders denken nog steeds dat compenseren van afwezigheid met mooie spullen de juiste manier is. Zeg maar afkopen van de kinderen voor de glorie van het geld en de carrière.

 

En ik, zit aan de kant.. geniet nog steeds van de kinderen die met niets genieten van iets. Een steen, een plantje en de bouwwerken. En ik geniet van de zon die tegenover me onder gaat. Van fel geel kleurt naar een diep oranje… de silhouetten van het spelende volk voor me.

Ps, ook ik had ooit een boot. Een kruisertje waar we heel veel plezier van hebben gehad. Lekker varen op de avond, flesje cola mee of een kop koffie en dan de plas op. Stukje varen en dan aanleggen en genieten van het klotsende water, ondergaande zon en verder niets. Welke categorie viel ik in eigenlijk?