Mantelzorg, vroeger een vrijwillige bezigheid. Je keek eens mee met je alleenstaande buurman of buurvrouw. Hielp een oud vrouwtje aan de overkant of paste op de kinderen van hen die door ziekte niet in staat waren dat zelf te doen. Voor ouders was het meestal ook vanzelfsprekend. Ze gingen langzaam achteruit en vaak hadden ze dan wat extra aandacht nodig. Vroeger ging dat allemaal vrijwillig…

Tegenwoordig is mantelzorg een onderdeel van onze verzorgingsstaat (voor zover we daar nog van spreken) en wordt van iedereen verwacht dat ze zijn of haar steentje bijdragen. Het “stop ze maar in een bejaardehuis” is definitief voorbij. De zorg is heel veel duurder geworden omdat we met zijn allen besloten langer te gaan leven. Met ouderdom komen gebreken in vele soorten en maten. Van slecht ter been tot en met ernstige vormen van dementie.

Er zijn gelukkig veel mensen die hun verantwoordelijkheid oppakken en zich niet laten storen door “dat zouden zij  toch moeten doen?” En zorgen waar nodig. Ik heb ook mijn deel aan mantelzorg gehad, dat is gedeeltelijk op deze site te lezen, en dat valt niet altijd makkelijk. Afhankelijk van de ziekte of mate van zorg die je moet verlenen doet het ernstige inbreuk op je situatie. Je moet rekening houden met werk, gezin, sociale activiteiten etc. Gewoon op vakantie gaan kan soms al heel lastig zijn omdat er wellicht niemand is die jouw afwezigheid kan opvangen.

Vandaag worden een aantal van deze mensen in het zonnetje gezet. Via de verschillende initiatieven door het hele land kunnen de mantelzorgers eens bij elkaar kruipen en ervaringen uitwisselen. Zien hoe een ander het doet is vaak een mooie reflectie op je eigen situatie.

Mantelzorgers, ooit vrijwillig .. tegenwoordig een onmisbaar en onbetaalde groep mensen die net het verschil maken tussen niets en toch nog een beetje!

Petje af voor iedereen die dat doet!

http://www.dedagvandemantelzorg.nl/