Van de week in het nieuws (bron NOS KLIK ) een verzorg huis heeft als experiment het plan opgevat om familieleden van bewoners 4 uur per maand in te zetten als “verplicht vrijwillige” medewerker. Dat komt neer op een uur per week. Ze verzekeren dat er geen verzorgende taken worden gevraagd van de mensen die verplicht vrijwillig mee werken. In eerste instantie schrok ik wel van dit bericht en wel om de bij mij bekende redenen.   Laat ik voorop stellen dat als je geen uur per week aan je ouder kunt of wilt besteden dan is er wel iets mis in de relatie tussen kind en ouder. Zonder waardeoordeel te vellen klopt er gewoon iets niet.

Dat gezegd hebbende heb ik er wel mijn bedenkingen over. De zorg is geprivatiseerd om redenen van kosten besparing, immers de veel geprezen marktwerking zou concurrentie geven en daarmee de prijzen drukken. Concurrentie is er nauwelijks omdat de vraag zo groot is dat er altijd wel aanwas is voor de huizen. De prijzen.. ja daar zijn we het wel over eens, de prijzen worden gedrukt aan de operationele kant. Minder mensen, harder werken en niet zeiken. Waar ik me dan zorgen over maak is dat we niet in de situatie komen dat familie in ene ingezet gaat worden als goedkope arbeidskracht. In plaats van 2 mensen op een huiskamer kun je ook 1 gediplomeerde verzorger neerzetten en aanvullen met familie. Goedkoper kan het niet en de top laag kan rustig verder met het vergaren van winsten in hun onderneming.Ik zie de eindresultaten al groeien voor de zorg instellingen!

Wat ik ook wel weer begrijp is dat we een serieus probleem hebben de komende jaren. De zorg is gewoon duur en de aloude verzorgingsstaat is niet meer zo verzorgend. Dat we met zijn allen daar een steentje in moeten bijdragen staat vast. Of we gaan met zijn allen massaal meer betalen om de ouderen onder ons verzorgd te houden of we dragen fysiek een steentje bij. Het laatste is het meest eenvoudig en voelt verder niemand in de beurs.

Ik denk dat de meeste frustratie van dit soort dingen komt uit een gevoel van onrecht. “Wij betalen ons hele leven al en dan.. ” etc. En eigenlijk hebben ze daar ook gelijk in. Een generatie geleden kon het niet op en dat hebben we geweten. Geld stroomde als bier uit de tap in het Holland Heineken house weg naar een ieder die dat hebben wilde. Zorg was er voor iedereen en het veel geprezen ziekenfonds deed alles. Ik mis het ziekenfonds nog wel eens stiekem. Ik heb er sinds ’95 geen gebruik meer van gemaakt omdat ik zelfstandig ondernemer was/ben en ik geen recht had op ziekenfondsen maar voor die tijd was alles relatief simpel. Gewoon declareren en klaar, het ziekenhuis en zonder zorgen en pillen wanneer en hoeveel je wilde.

De samenleving is inmiddels anders en dankzij de goede zorg hebben we een nieuw probleem, de mensen leven allemaal te lang. En omdat mensen te lang leven krijgen we problemen met pensioenen, verzekeringen en uiteindelijk voor velen.. de zorg. Te veel mensen die aanspraak doen op de ruif waar wij “werkenden” onze haver in storten en “wij” zijn met te weinig om die ruif vol te houden. Er moet iets veranderen daar is denk ik ieder weldenkend mens het over eens maar dat moet dan wel op meerdere fronten gebeuren dan alleen “onze” kant. Ik ben en blijf bereid zorg te betalen voor de mensen die dat nodig hebben en ik ben meer dan bereid een periode per week beschikbaar te stellen aan het helpen en verzorgen van de mensen die dat zelf niet meer kunnen.

Daar tegenover staat wel dat de andere kant ook aangepakt gaat worden. Meer en betere controle op de zorg als geheel. Balkenende norm voor instanties die zich in het publieke domein begeven. Zorg is geen keuze en daarom kun je het ook nooit helemaal privaat laten zijn… dat werkt niet. Dat werkt wel als we keuze hebben, je koopt een auto uit eigen beweging en smaak, budget en andere overwegingen bepalen waar of wanner je die auto koopt. Zorg heb je nodig en door het beperkte aanbod heb je eigenlijk geen keuze. Betere controle op de zorginstellingen en de overkoepelende organisaties. Verplicht ze in een normaal pand te gaan zitten. Doen ze dat in een leeg staand pand en vlakbij het station is het helemaal perfect. Zou bijna zeggen verplicht ze in gebieden te gaan zitten waar de werkeloosheid het hoogste is, dan dienen we meerdere doelen!

Ik ben wars van te veel regels van de overheid en daarom liberaal maar dat houd op als we praten over fundamentele zaken waar we niet zonder kunnen in het leven. Autohandel, middenstand en ondernemers laat ze lekker hun gang gaan en controleer alleen op monopolie vorming maar voor de rest laat mij lekker kiezen met wie ik in zee ga. Spoor, zorg, pensioenen en infrastructuur zouden nooit privaat mogen zijn. Dat werkt misstanden alleen maar in de hand en geeft vrijheid aan het uitbuiten van mensen!

Conclusie, ik werk mee met veel plezier aan het geven van een beetje kwaliteit van leven in de zorg maar wel pas als ik zeker weet dat de “zorg ondernemer” ik kwestie geen 4e huis kan kopen aan de Middellandse zee omdat hij/zij bespaard op werknemers dankzij mij!

In mijn eigen omgeving is het ziekenhuis in Hilversum wel een mooi voorbeeld waar zelfverrijking en CV uitbreidend kader hun uiterste best hebben gedaan en ook nog geslaagd zijn, ten koste van een hele hoop mensen!