Getriggerd door een gesprekje van gisteren over geluk kwam ik aan het denken. Op zich al een lastige taak want zo nu en dan is mijn denkvermogen even groot als dat van een doperwt (en dan wel de licht Amerikaanse groene spliterwt). Wat is geluk eigenlijk? Dat is een lastige want dat is heel relatief en zeer persoonsgebonden. Zo ken ik mensen die het “geluk” noemen als ze net niet door die auto worden aangereden en ik ken mensen die het “Geluk” noemen dat ze een vette prijs hebben gewonnen. Alle soorten van geluk dus. Het is wat lastig daar over te bloggen dus betrek ik het maar even op mijzelf (lekker makkelijk, lui type het gvd Zondag ja!)
Geluk dus, en over mijzelf dat maakt het allemaal al wat minder lastig .. toch? Maar ja geluk op je 8ste is heel wat anders als geluk op je *kuch* 41ste (maar goddelijk als 40 hoor!). Op mijn 8ste zou ik het vinden van een gulden (ja lang geleden was die er!) en zou ik mijzelf de gelukkigste man van de wereld noemen. Op mijn 14e zou waarschijnlijk het uitvallen van een les om 9 uur het geluk op mijn oren brengen of ijsvrij voor een week of 6. Op mijn 18e was het dat ene moment waarop ik het verschil maakte tussen wel of geen rijbewijs.
Op mijn 25ste was het zeggen van het “Ja” woord een moment van geluk. Op mijn 27ste was dat de geboorte van mijn eerste zoon gevolgd door mijn 2e kind, een dochter toen ik 30 was. puur geluk was er nog toen ik op mijn 37ste mijn laatste zoon mocht begroeten in deze wereld.
Verschillende vormen van geluk die je voor het gemak maar snel lijkt te vergeten. Zwelgen in ongeluk is namelijk veel makkelijker. Daar is er ook zat van namelijk. Keihard je best doen en het toch niet redden, ongeluk. Goedgelovig het leven in kijken en snoeihard de realiteit ingeschopt worden, ongeluk. Het Ja voor een Nee zien veranderen, ongeluk. Klaar staan voor een ieder en er dan achter komen dat dit in de meeste gevallen eenzijdig is, ongeluk. Je vader te jong verliezen nadat hij zijn leven had gewerkt om samen met zijn vrouw lekker oud te worden, ongeluk. Je moeder kwijtraken aan een ziekte die ongeneeslijk is en langzaam alle menselijkheid wegneemt, ongeluk. Je uiterste best doen de schade te beperken en te redden wat er te redden valt en dat zien mislukken, ongeluk…
Ik zeg wel eens, “Life sucks, and then you live forever” Ik voel me net de Eekhoorn uit Ice Age. De hele godganselijke dag loop je achter iets aan. Je probeert met alles wat je kan en in je hebt dat gene te pakken te krijgen. En elke keer als lijkt alsof je kunt slagen in wat je doet is er wel weer iets dat je terug schopt .. Weer opnieuw beginnen, 41 jaar pffff… zo geen zin meer in.
Geboren voor het geluk… dat is niet voor iedereen weggelegd al weet ik best wel dat er ook veel geluk was/is.
Dit klinkt niet erg gelukkig Menno.
Mooi geschreven en heel erg waar, een paar kleine aanpassingen en ik zou t zelf geschreven kunnen hebben.
Maar ik zou er nog wat bijzetten aan het eind, laten we proberen te genieten van het kleine geluk: iets lekkers eten, iemand die rekening met je houdt, een glimlach of groet op straat, een spelend kind, een mooi stukje natuur. Minder rennen en meer verwonderen. Hm, ik zie voer voor een blog aankomen 🙂
Geluk is als je hoort dat je kinderen het, ondanks (of juist dankzij?)alles, goed hebben. Geluk is ook als je een belangrijk deel van je leven de liefde hebt mogen ervaren. Geluk is ook als je iemand treft die je aan het denken zet, zeker als dat wederzijds is. Dan schept het een band….
Is het weer het opnieuw beginnen, is het het toelaten, is het op een klif staan en de angst hebben voor..? Misschien moet je je eens afvragen of je wel achter de juiste noot aanrent…je kijkt met met de juiste ogen maar wel in de verkeerde.
en je hebt geluk, als je nu naast mij zou staan had ik heel hard aan je neus getrokken, over geluk gesproken :))
Geluk zit in de kleine dingen Menno, je moet ze alleen (weer) leren te zien…knuffel Menno
Op een druilerige zondag laat ik me kop ook weleens hangen…dan lijkt iedereen geluk te hebben en jij alleen ongeluk….het gras bij de buren is ook altijd groener op zo’n moment, anderen hebben veel meer mazzel etc.
Maar als Tommy de kater en Juno m’n hondje op m’n schoot kruipen en met een lik kenbaar maken baas/knecht we houden van je (ik ben voor die twee meer knecht dan baas) dan valt het leven best wel mee.
Tegenvallers ken ik ook wel maar door vallen en opstaan heb ik geleerd naar het positieve te kijken, het negatieve sleurt je de afgrond in!
Nog niet zolang geleden kende ik Menno niet en Menno kende die maffe slager niet maar met wat zotte humor en af en toe een snufje serieus trekken we mekaar erdoor.
Friends 4 friends….
Kop d’r veur manneke!
En het meest verwonderlijke is dat eenvoud meer geluk brengt als alle rijkdom en bezit!