De vaste lezers van mij blogs weten dat ik graag twitter of feestboek. Op die socials (net zoals deze site) delen we lief en leed, cynisme en humor, grappen en grollen. Dat is leuk en ik lees en doe het graag. In de afgelopen jaren (jaja dinosauriër) is me wel opgevallen dat het inmiddels wel steeds minder “ergens” over gaat.

Neem als voorbeeld het delen van je where abouts (dat is Engels voor waar je uithangt). Harstikke leuk om te laten weten dat je in Italie, Spanje, Bonaire of God weet waar zit. Vind het ook leuk om daar een foto van te zien en for all i care (dat is Engels voor het zal me een worst wezen) deel je de hele dag foto’s van glazen bier en palmen terwijl de rest van sukkelig Nederland achter bureau, hark, freesbank of lopende band zit danwel staat. Het zijn de 4Square check ins die me dwars zitten. Ik heb het ook heel even gedaan in het begin, leuk weer een deel medium er bij en je kon ergens burgemeester worden als je er vaak kwam. Ik zie met regelmaar Burgemeesters van de WC pot of de slaapkamer….

Heel eerlijk gezegd (en eerlijk ben ik veelal wel) zou het me boeien dat je in de Supermarkt op het Schubbentkuttenveenplein zit. Ook interesseert het me niet dat je op de brug bij Eikelveld stilstaat (tenzij je meld dat er een file is welke ik dan vervolgens kan vermijden). Buiten het simpele feit dat het laten weten waar je bent niet zo heel boeiend is (behalve als het in de eerder genoemde landen is) laat je de hele dag een spoor van digitale broodkruimels na.

Zo weet ik inmiddels van heel veel mensen waar ze wonen, waar ze werken, waar ze naar de sportschool gaan en op welk moment en wanneer ze weg zijn in de auto. Voor mij geen boeiende informatie vooralsnog maar als ik daadwerkelijk aangenomen ga worden op de hogeschool voor gevorderde inbrekers met Mavo C diploma dan is het een ander verhaal. Het hele hebben en houden plempen ze neer op het openbare net en iedere lul (zie het voorbeeld dat deze tekst schrijft) kan dat volgen… noem me gek of ouderwets maar dat is toch niet handig?

En als je dan door de 4Square check ins heen geworsteld bent kom je in de hemel van “retweet en win” of “Lik(e) en win” pagina’s. Om knettergek van te worden. 100.000 miljoen miljard iPads, telefoons en gouden checks zijn aan mijn neus voorbij gegaan omdat ik de tweet niet retweet of de pagina niet lik… boeiend!!! Dat je iets weg wil geven prima en dat je daar een voorwaarde aan stelt ook goed maar dat eindeloze “volg mij en… blah blahblah” gedoe.

En dan als laatste… (ja de azijnzeiker is op dreef) alsjeblieft… Toon jezelf een beetje respect en ga niet alles wat iemand over je zegt eindeloos retweeten of likken op feestboek. Geweldig als je wat moois maakt met zingen, schrijven of wat dan ook maar moet je nou werkelijk elke opmerking die daar over gemaakt wordt gaan herhalen aan de mensen die je lezen?

Van de week zag ik gelukkig weer eens de andere kant, ik complimenteerde een schrijfster met het feit dat mijn jongste haar boek las en (zoals verwacht) werd dat niet wederom uitgebreid de wereld ingegooid nee nee ik kreeg keurig een antwoord met dat het tof, fijn, super etc was. Ja zo kan het ook.. dat is de reden waarom ik die mensen blijf lezen en respecteren. Dat eindeloze zelfbevlekken.. als het goed genoeg is dan pikken mensen het vanzelf op en hoef je niet de hele dag te bedelen en te showen met het feit hoe goed je vind dat je zelf bent.

Zo.. tijd om te laten lezen hoe goed ik wel niet ben! LIK en RETWEET!