Je kent het vast wel, het is hartstikke druk op het werk of je bent in gevecht met je kinderen en aan/uitkleden of god weet wat. In je broekzak zit je telefoon, welke je sowieso al de hele dag terroriseert, en een vage tril vult je broek. In eerste instantie denk je nog dat het je verbeelding is maar al snel kom je er achter dat het inderdaad je telefoon is die trilt. Met alle moeite die je maar kunt bedenken leg je alles aan de kant. Luiers, broeken, dossiers, emails of wat dan ook van toepassing is in jouw bestaan. Je flipt de telefoon uit de broekzak en neemt zonder te kijken op.

“Met Menno” is mijn nog immer briljante openingszin..

“Goedendag u spreekt met…”

“oh god…”  denk je al wat NU weer.

Geciviliseerd (netjes in klootjestaal) hoor je de beller aan en weet al waar het verhaal naar toe gaat.

“En als u dan nu beslist dan blah blah blah..” zegt de vriendelijke stem aan de andere kant.

Mijn respons is dan altijd wat ze voor diensten willen afnemen bij me. Gooit ze altijd in de war en daar geniet ik dan weer van. Ik bied ze mijn diensten aan en noem de prijzen die daar an vast hangen en telkens als ze me proberen te onderbreken hak ik er nog wat harder in.

“Dus wat wilt u afnemen bij ons?” vraag ik wederom.. “Ons pakket staat toe dat ik een mooi workflow concept voor uw post productie omgeving kan neerzetten tegen een mooi rateif..” vervolg ik mijn verhaal. Meestal geven ze na een minuut of 2 wel op en ga ik er van uit dat er een krabbel bij mijn naam komt te staan met “ontzettende LUL, niet bellen!!!”

De echte die hards blijven 5 minuten aan de lijn en als ze over hun prachtige verzekeringsaanbod beginnen leg ik ze andermaal netjes uit dat wij geen verzekeringen verkopen maar dat we ze uitstekend van dienst kunnen zijn in de audio visuele sector. Als je dat met overtuiging doet en je niet laat interuperen (onderbreken in klootjestaal) haken ze vanzelf af.

Des al wel te plus heb je inmiddels meer dan 5 minuten van je toch al zo drukke dag besteed aan een volledig kansloos gesprek met een al even zo kansloos figuur… zonde toch? Het is daarom dat ik tegenwoordig weiger telefoontjes aan te nemen die bellen met een geblokkeerd nummer. Ik doe het gewoon niet meer. Spreek maar in op de voicemail als het belangrijk is en ik bel terug. Spreken ze niet in is het  vast niet belangrijk.

Het heeft me de afgelopen tijd veel tijd bespaart die ik vele malen beter in kan zetten in prove of werk. Dus aan een ieder die mij belt.. Nummer geblokkeerd? Inspreken is dan het credo!

Ook handig voor het niet te woord hoeven te staan van schuldeisers 😉