We leven allemaal in systemen. Van jongs af aan worden we in systemen geduwd. Op tijd aan de fles, op tijd slapen en op tijd naar school. Dit doe je wel en dat doe je niet. Tot een jaar of 20 kun je in relatieve vrijheid leven van deze systemen en doen en laten wat je wilt. Als je maar een paar van die systemen opvolgt dan komt alles goed. De rest van de tijd vul je met wat je blieft.

Systemen zijn mooi, ze geven kaders aan je leven en zekerheden die we met zijn allen zo vaak zoeken. Nadeel van systemen is dat je er in vast kunt komen te zitten. Zelfs relaties en werk zijn systemen. Je komt thuis en doet je ding en als je na een aantal jaren aanpassen van elkaars systemen een gemeenschappelijk systeem hebt gevonden dan ga je daar mee door. Op het werk niet anders, ‘s morgens aan de koffie, half 11 pauze en om strak half een eten. Dan nog even je ding doen tot 3 uur.. pauze en hop 5 uur de jas aan en de trein, bus of file halen.

Systemen maken je leven overzichtelijk en helder. Je weet waar je aan toe bent en wat je moet doen om het systeem in stand te houden. Sterker nog, je handelt naar het systeem waar je in zit vaak. Doet dingen die passen in je routine en systeem. Dat op zich is al een gevaar voor een lange termijn aangezien de zaken om ons heen veranderen.. als je systeem niet mee veranderen wil of kan dan loop je uiteindelijk stuk. Maar ja een systeem bestaat vaak (zo niet altijd) uit meerdere dingen, zaken of mensen die met zijn allen het “systeem” maken.

Niet lang geleden vertelde iemand mij een dergelijk verhaal en zoals velen onder ons dacht ik dat ik daar geen onderdeel van was. Het systeem was er wel maar niet bij mij. Ik niet.. hoor je me?? ik niet…

Jammer.. ik dus ook!

Wat mij bij gebleven is van dat gesprek is de opmerking “Als je een systeem wilt aanpassen zal iemand of iets in dat systeem een wijziging moeten doen waardoor het systeem automatisch verbroken wordt”

Dat was een inzicht die ik pas sinds kort eigenlijk begreep. Als eerste moet je erkennen dat je inderdaad onderdeel bent van een systeem en dus mede oorzaak van het rottig of vast lopen van een dergelijk systeem. De enige manier om daar uit te komen is om je te onttrekken (helemaal of voor een gedeelte) aan dat systeem. Dat zal er voor zorgen dat de ketting van vastgeroeste ketens zal moeten losbreken. Het systeem zoals het was zal ophouden te bestaan en er komt een nieuwe voor in de plaats. Of deze beter of slechter is weet je pas na de aanpassing maar je weet dat wat ooit was nu voorbij is (hmm leuke zin voor een liedje?)

Ook ik ben begonnen mijn eigen systeem te doorbreken en dat gaat met veel stof en moeite. Op vele gebieden is het tijd dat ik mijn systemen doorbreek en aanpas aan de huidige tijd en inzichten. Dat is op zowel werk als privé gebied een vaak pijnlijke exercitie. Maar meer dan ooit geloof ik in de opmerking die de persoon maakte… Wil je verandering, start dan eerst eens bij jezelf in plaats van anderen proberen in te passen in je eigen systeem!

Kolere.. na 40 jaar kom je daar dan achter.. 🙂 ach wijsheid komt met de jaren zeker… net als grijze haren en meer plassen!