Het leek een scenario uit een sciencefiction boek, meerdere werelden naast elkaar. In elke wereld loopt het leven zijn weg alleen in elke wereld is het net even anders. Door middel van een deur kon je van wereld naar wereld gaan en zien wat er in die andere wereld allemaal gebeurde. Nooit kunnen vermoeden dat het ooit geen sciencefiction meer zou zijn.

Denk dat iedereen wel meerdere werelden kent, je thuissituatie en werk bijvoorbeeld. 2 verschillende werelden die in de meeste gevallen elkaar zelden kruisen. Soms ja op een bedrijfsuitje of als een goede collega ook vriend is geworden. Alzheimer of dementie is ook leven in 2 werelden. Zeker in het begin van de ziekte leven de zieken in verschillende werelden waar ze lukraak en zonder controle wisselen tussen die 2 werelden zonder dat ze er erg in hebben. De buitenstaanders of mensendie niet ziek zijn merken het wel.

Je gewone leven kan ook overgaan in meerdere werelden waarbij je 2 levens aan het leven bent terwijl voor de meeste onder ons 1 leven al meer dan genoeg is. Niet altijd door eigen keuze komt het voor dat je geforceerd wordt het ene leven te verlaten om een ander te beginnen of voort te zetten. Dat pakt soms goed en soms slecht uit. Want wat als je de nieuwe wereld mooi vind maar veel mist uit je andere wereld? En erger nog als je in je oude wereld ook nog eens mist wat je in je nieuwe wereld hebt gevonden.

In tegenstelling tot een scenario kun je het verloop niet herschrijven, je moet het er mee doen. Het samenvoegen van de 2 werelden gaat gewoonweg niet en wat je ook doet elk van de werelden mist dingen die de ander wel heeft. Het enige dat je kunt doen is zoeken naar een deur die het toelaat om tussen de 2 werelden te wisselen. Dan hier dan daar en hopen dat je psyche voldoende weerstand heeft om ook weer los te kunnen laten.

Dat is denk ik wel het lastige, nog niet klaar zijn (of kunnen zijn) met je oude wereld omdat daar onlosmakelijke dingen zijn. Verbindingen die ik in ieder geval nooit zou kunnen of willen breken. En daarmee vind je de paradox van het leven in meerdere werelden.. het is in beide nooit altijd en helemaal compleet meer… En dat een plaats geven valt zwaarder dan ooit te beschrijven in welk scenario dan ook.