Wij mensen hebben vaak de neiging alles op onzelf te betrekken. Ik zelf ben niet anders al pretendeer ik dat wel te zijn. Stel, iemand is ziek dan vergelijk ik dat altijd met mijzelf. Iets in de trend van “ach de definitie van ziek is niet altijd helder” of “ik blijf pas weg als ik al kotsende over de bak hang” etc etc. Op jezelf betrekken wat met een ander te maken heeft.

De afgelopen tijd heb ik dat ook vaak gedaan. Het ging dan om digen die me niet snel genoeg gingen. Steeds naar mijzelf kijken en denken wat ik gedaan zou hebben. Sneller, meer, beter en vol overgave. Wat je voor het gemak vergeet is dat we dus niet vergelijkbaar zijn. Ja natuurlijk hebben we dingen die we samen aanvoelen en natuurlijk is ziek voor de een een snotterende deus en voor de ander een levensbedreigende situatie maar we zijn niet hetzelfde.

Opwinden kon ik me hierover. Waarom zo langzaam en waarom zo moeilijk. Compleet voorbijgaande aan de veranderingen die er aan vooraf gegaan waren. Het was namelijk allemaal al heel anders. Er was al heel veel verandert zonder dat ik daar rekening mee hield. Stom is dat, je hebt wel de drive om anderen aan te spreken op wat ze wellicht allemaal niet goed doen maar vergeet te zeggen wat je vind dat ze wel goed doen en wat ze wel allemaal bereikt hebben de afgelopen tijd.

Dat erkennen was voor mij een omslag in een nare periode. In plaats van zeiken over wat er nog moet gebeuren kijken naar wat er al gebeurt is en stimuleren om verder te gaan. Stimuleren is nog altijd heel wat anders dan zeiken. Respect opbrengen voor de veranderingen die iemand doorgemaakt heeft en de stappen die iemand genomen heeft dichterbij te komen. Zo maar even je halve leven vergeten en 180% draaien is een dingetje dat je niet zo maar even doet. Het vergt inspanning en moeite en heeft ook last van een kleine terugval zo nu en dan.

Mijn credo voor nu, kijk naar wat er wel verandert is en wat er wel mogelijk is in plaats van zeiken over wat had gekunt en wat niet is verandert. Het geeft een hoop rust en niet in de laatste plaats respect en eer voor hen die in staat bleken hun leven aan te passen en om te draaien naar wat nieuws.

Dank je.. voor het doen! You know who you are…

Zo… ik heb gezegd 🙂 en nu kap ik met bloggen voor vandaag!