Ik stel me voor
Hoe het is om jou te zijn.
Ik stel me voor
Hoe Salami er uit kan zien als een boek
Hoe je midden in de nacht boodschappen wil doen
Hoe de onbekende bekend voorkomt
Ik stel me voor
Hoe je huis geen thuis meer is
Waarom mensen Chinees gaan praten
Hoe er beestjes over de vloer gaan lopen
Hoe die vreemde stem vreemd bekend klinkt
Ik stel me voor
Hoe je wacht op je vader
Verlangt naar je moeder
Hoe laat je denkt op school te moeten zijn
Hoe je de schoenen om moet draaien
Ik stel me voor
Hoe je schreeuwt maar niemand je hoort
Waarom je huilt als we naar je lachen
Waarom je lacht als we met je huilen
Hoe je je voelt
Ik stel me voor
Als je niets meer kan
Wat je denkt
Wat je voelt
Of leeg echt leeg is
Ik stel me voor
Ik ben Menno, je jongste zoon….
wat prachtig Menno
Dank je wel Mariet
Bijzonder mooi geschreven en verwoord Menno.
Dank je wel :))
Ja, ik herken dat ook steeds meerval mijn vader. Hij kan – als voormalig dierenarts – op een plaatje nog geen hond meer van een kat onderscheiden …..
Naar is dat he? En dat zijn de dingen die ze al hun hele leven hebben geweten…
Wauw Menno…. wat heb je dat mooi geschreven… Indrukwekkend mooi…
Dank je wel Thea
Onvoorstelbaar, voorstelbaar… of andersom. Ik weet het niet,
maar wat je je voorstelt is mooi verwoord en komt binnen.
Dank je wel Martin!!!
Wauw !! aangrijpend mooi weer:-(;-)
Dank je Yvonne..!
Prachtig verwoord.
Dank je wel Marja…!
Mooi! (via llnk Inge/Alzheimer stapje terug)
Dank je wel!