Ik ben iemand die vind dat iedereen recht heeft op zijn of haar mening en standpunt. Daden en acties zijn de verantwoordelijkheid van het individu dat het doet en/of denkt. Leven en laten leven is het credo. Als iemand het fijn vind om naakt in het centrum van Amsterdam te lopen.. succes! Als iemand het nodig vind te schijven met een veroordeeld iemand… succes. Of als iemand van iemand houd terwijl de naasten daar tegen zijn… succes.

Jouw regels, jouw leven. Zo ben ik ook van mening dat culturen verschillen in de wereld. We hanteren allemaal onze eigen maatstaven als het aankomt op wat wel en niet kan. Wij westerlingen zijn nogal van het op leggen aan anderen. Dat deden we al in de middeleeuwen en dat doen we nog steeds. Als het niet strookt met onze zienswijze is het al snel niet goed. Wij weten het beter want schijnbaar zijn wij sneller geëvolueerd dan “die ander”.

Het wijzende vingertje naar landen die er andere normen en waarden op nahouden. Het inmengen in culturen waar wij helemaal niets van begrijpen. De hedendaagse praktijk is niet anders. Zelfs in ons eigen land vinden we dat. “Ze passen zich maar aan” is een veel gehoorde uitspraak. En ten dele is dat ook zo. Als je in een, voor jou, vreemd land woont zul je op enige manier moeten aanpassen aan de normen en waarden die daar heersen. Kun je straffeloos een vrouw dood stenigen in je geboorteland betekend dat nog niet dat het hier ook kan. Gelukkig hebben we dat soort dingen vast gelegd in wetten.

Hoe iemand thuis moet leven, met inachtneming van de regels en wetten van een land,  maken wij niet uit. Je huis is je huis en zolang je de wet niet overtreed moet je lekker leven zoals je dat zelf wil. 100 katten? Prima zolang je er maar geen directe overlast mee creëert. Kinderen pas om 10 uur naar bed? Lekker zelf weten.. we mogen het onverstandig vinden maar dat is het dan ook. Je geloof uitoefenen? Vooral doen .. Ik durf dus van mijzelf te zeggen dat ik een tolerant iemand ben. Mensen in hun waarde laten, leven en laten leven.

Maar dan lees je een bericht op internet “Opnieuw brute verkrachting in India“. Zo en passant op de mobiel terwijl je aan het koppensnellen bent. Als je geen zin hebt om te lezen hier de ijzingwekkende kernpunten van het bericht.

Een vrouw van 22 jaar oud is bruut verkracht en is daarna gedwongen om zuur te drinken. Nadat ze eindelijk dood was hebben ze haar gedumpt in de rivier.

Laat dat even op je inwerken.. Je bent dus vrouw. Een waarschijnlijk mooie vrouw en dochter, misschien wel moeder, van 22 jaar jong. Je hebt de pech in India te wonen waar het verkrachten van vrouwen af en toe wel een nationale sport lijkt te zijn. Lees goed LIJKT en niet IS… Je loopt nietsvermoedend over straat. Wellicht heb je net boodschappen gedaan of je hebt afgesproken met een vriendin of vriend om wat leuks te gaan doen. Dan wordt je aangevallen door 1 of meerdere mannen.. misschien waren ze al bij je in de buurt of had je gewoon de pech langs te lopen. Die man(nen) besluiten dat je lekker bent en dat je vanaf dat moment hun bezit bent geworden.

Ze verkrachten je, meerdere malen en niet zo zachtjes ook. Op dat moment ben je alle waardigheid die je had kwijt. Mensen zijn zonder wederzijds goedkeuren met je bezig geweest. Hebben je waarschijnlijk murw geslagen terwijl ze zich zelf ontdeden van hun behoeftes. Kans is aanzienlijk dat ze zoveel kapot hebben gemaakt in je dat een normaal leven hier na sowieso onmogelijk is. Geestelijk gesloopt en lichamelijk afgetakeld.

Maar dat is nog niet genoeg.. nee want de vrouw is nu een hoer.. logisch want ze is net genomen. Ja en dan ben je een hoer.. simpel en wat verdienen hoeren? Die moeten dood. Dus pak je een accu of een bak met daarin een zuur. Ja een zuur.. zoals zwavelzuur of accu zuur. En je dwingt de vrouw dat te drinken. Moet je voorstellen dat je gedwongen wordt zuur te drinken. Dat spul gaat te keer vanaf je lippen, je tong, je verhemelte, het begin van je keel, je slokdarm, je maag, je buik.. het vreet langzaam en tergend door vlees. Het doodgaan duurt heel lang want het duurt even voordat je organen uitvallen. Voor die tijd blijft dat zuur je opvreten van binnen.

Ik denk dat de vrouw in kwestie dankbaar was dat de dood haar kwam halen. De pijnen die ze geleden moeten hebben zijn onvoorstelbaar. Als je dit in een film laat zien vind je het al barbaars en dan weet je dat het niet echt is. Dit was echt.. dus eerst de vernedering en fysieke pijniging van het verkrachten en dan als toetje een bak met zuur. En om de vernedering af te maken hebben ze haar gedumpt in de rivier als een zak vuil.

Het zijn dit soort berichten dat me doet twijfelen in de mens. Hoe kun je? Hoe in godsnaam kun je? Welke krachten spelen er in iemands hoofd als je zo barbaars kan zijn.

Ik heb gemerkt dat in geestelijk niet in staat ben dergelijke dingen te begrijpen. Pure geestelijk onvermogen om dit te bevatten. In wat voor land je ook leeft, wat voor cultuur je ook hebt of aanhangt. Toestaan om zo om te gaan met een leven is in geen enkele cultuur goed te praten. God zij dank zijn het uitzonderingen en incidenten al gebeuren ze daar blijkbaar wat vaker of in ieder geval horen we het vaker.

Onbegrijpelijk..