Lastige momenten.. al een tijdje bereid ik me voor op wat onheroepelijk komen gaat.. het overlijden van mijn moeder. Ze is ziek, heel ziek en het is een kwestie van tijd voordat haar hersenen het helemaal opgeven. Het nadeel is, ze is nogal sterk.. Nadeel? Hoor ik je denken? Ja nadeel want ze gaat niet echt dood zeg maar. Het ziektebeeld geeft genoeg aanknopingspunten om dood te gaan maar ze doet het niet.

Inmiddels is ze klein, mager (zeg vel over been) en een aantal toevallen later nog steeds hier. Als ik dan weg ga weet ik nooit of het de laatste keer ik haar zie. Dat weet je natuurlijk nooit maar als je echt uit de buurt bent is dat nog vervelender. Ik ben vandaag nog even naar haar toe geweest. Ze zat gelukkig in haar stoel in de huiskamer. De verhoging van de morfine pleisters geven haar altijd even een boost. Alsof ze als een junk een shotje krijgt 🙂 Mij allemaal best zolang ze maar geen pijn heeft. Ze kijkt me aan maar het blijft een “niemand thuis” blik voor 99% van de tijd. Als ik in de rondte kijk en wat medebewoners gedag zegt kijkt ze me aan. Ik zeg voor de gein “hoi” tegen haar en steek vriendelijk mijn hand op… ze kijkt me aan en zegt “Hoi”…

Dat soort momenten zijn zo schaars inmiddels dat een simpel “hoi” een euforisch gevoel geeft.. het blijft daar ook bij vandaag en ik zit wat bij haar en kwek wat tegen haar aan. Gekke is dat als ik tegen haar praat ik altijd in vragende zin tegen haar praat.. Wat was je aan het doen? Hoe voel je je? Wil je wat drinken? Stom eigenlijk want ze heeft geen ratio meer. Het vragen of ze wat drinken wil kan in haar geest overkomen alsof de kat over de hijskraan het water aan zet.. snap je? Nee dat dus.. zij ook niet meer. Zou er op moeten letten minder te vragen en meer te vertellen…

Anyhoe met gemengde gevoelens moet ik weer weg en geen haar een knuffel. Ik neem ook altijd foto’s van haar elke keer.. het is een document van meerdere jaren die ik verzameld heb hiermee en je ziet de teloorgang van de mens. Ook nu neem ik foto’s en voor het eerst sinds tijden neem ik ook weer eens een selfie maar dan voor 2 .. hoe heet dat eigenlijk? Ik wilde een foto dat ik haar aan het kussen was en klikte wat weg.. 1 van de foto’s kwam er mooi uit 🙂 zag het toen ik de foto’s terug keek later. En hoe zeer ik ook verlang dat ze lekker voor eeuwig gaat slapen zou ik het toch op prijs stellen als ze dan ook nog maar even wacht tot ik terug ben …