Moederdag, voor velen een commerciële gelegenheid om iPads, IMacBooks of iWatdanooks te kopen voor zijn of haar moeder. Althans dat zou de fabrikant graag willen afgaande op de mailingen die er binnen komen in deze tijd. Voor mij gaat dat allemaal niet op. Net als vaderdag vind ik het allerleukste als je kinderen even aan je denken. Een zelfgemaakte wat dan ook, een tekening en natuurlijk het ontbijt op bed.

Op moederdag ging ik ook altijd naar die van mij of belde haar als ik niet kon. De laatste jaren trok ik gewapend met boterkoek naar het verzorgingshuis zodat alle mensen mee konden genieten van de lekkernijen die mijn moeder ooit zo graag tot zich nam.

Vandaag is de eerste moederdag dat dit niet meer gaat. Niet al te dramatisch hoor want, dooddoener, het leven gaat echt gewoon door. Maar het zijn wel de momenten dat je wat melancholiek kunt worden. Denkende aan wat ooit allemaal zo gewoon was voor je dat je er bijna achteloos mee om ging. En zo hoort het ook want dagelijks stilt staan denkende aan wat je allemaal gaat verliezen in je leven is alles behalve goed.

Vandaag mis ik haar extra, de lach, de gekheid, de dankbaarheid wanneer er een zelf gemaakt iets op tafel kwam, verpakt in crêpepapier. Ik mis haar aanwezigheid en de warme vertrouwde boezem waar ik als klein kind zo vaak tegen aan lag. Mis zelfs haar afwezigheid ten tijde van haar ziekte.

Dus zonder te veel dramatiek, geniet van je moeder en verwen ze als een gek vandaag!