Same shit, different day!

Door een artikel dat ik las via een facebook vriend (zie link: KLIK ) kwam ik kort geleden in een gesprek met een vriend. Vanwege het toch wel taboe gevoelige onderwerp zak ik hem ook gewoon mijn vriend blijven noemen om daarmee zijn identiteit te beschermen en het schaamte gevoel dat bij dergelijke taboes niet op hem los laten.

Die vriend van mij dus, we kwamen in een gesprek naar aanleiding van dat artikel, Het is en lang artikel maar de essentie is dat er uitgegaan kan worden van het goede in de mens en niet in het slechte. In dit geval waren er 13 mensen die in een situatie waren beland waardoor ze geen dak meer boven hun hoofd hadden en ten einde raad op straat waren gekomen.. dakloos en kansloos. Ze accepteerden geen enkel vorm van hulp meer en wantrouwde iedereen. Deze mensen kregen op basis van een test, experiment of hoe je het ook noemen wil een bedrag van 3000 in hun handen gestopt. Geen vragen, geen voorwaarden geen niets.. gewoon “hier heb je 3000 pond en succes er mee”.

Het mooie van dit experiment was dat er uiteindelijk 11 mensen na een jaar een dak boven hun hoofd hadden, hulp accepteerden en een leven begonnen te bouwen. Niemand van deze groep gaf het geld uit aan drank drugs of wat voor zooi dan ook, sterker nog na een jaar was er vaak hooguit 800 uitgegeven. “Voor het eerst klopte alles weer” vertelde een, inmiddels afgekickte, deelnemer. Wellicht weer terug naar zijn kinderen en opbouwen wat er afgebroken was. Een prachtige experiment waar naast het uitgaan van het goede ook nog eens serieus interessante resultaten behaald zijn want waar de zorg voor deze mensen voorheen 2,5 miljoen pond per jaar was is dat nu een factor 10 minder .. iedereen blij.

Het probleem is namelijk, en zo kwam ik in gesprek met mijn maatje, dat soms het leven je gewoon niet zo goed behandelt. We denken maar al te vaak dat mensen die schulden hebben er aan lager wal raken daar zelf de grootste schuld in hebben en soms is dat ook zo. Wat veel belangrijker is is hoe mensen er weer uit komen. In Nederland zijn we snel van mening dat het sociale systeem je wel opvangt als je gaat. Voor de grootste aso’s die echt niet willen is dat ook wel zo. Ik ken ze hoor, ze maken er een puinhoop van. Gaan de schuldhulpverlening in en een jaar later beginnen ze gewoon weer opnieuw en niemand die daar echt wat aan kan doen.

Nee het gaat om die “tussen wal en schip” mensen .. De mensen die zich verantwoordelijk voelen voor hun daden. Maar al te vaak gebeurt het dat er een moment is waardoor mensen even in de financiële problemen raken. Soms is het een scheiding of gewoon pech op werk of wat ook. In elke normale situatie accepteer je het verlies en werk je jezelf er weer boven op. Maar heel soms lukt dat niet zo snel en loop je achter de feiten aan. Die feiten zijn dan dat als je te laat betaald je vaak een boete krijgt. Die boete is soms wel 15% van het openstaande bedrag waardoor je schuld toeneemt. Op het moment dat je schulden krijgt, ergo meer kosten hebt dan opbrengsten, moet je keuzes gaan maken. Koop ik de winter jas voor mijn kind of betaal ik de zorg verzekering. Voor veel mensen een no brainer maar geloof me de duivelse dilemma’s zijn soms duivelser dan ik hier beschrijf.

De meeste kiezen dan voor de winterjas omdat je het kind niet koud de winter ik kan sturen. De maand er op komt er de boete bij plus de nieuwe al weer.. daar gaat et scheef en begin je achter te lopen. De nutsvoorzieningen lopen ook door net als alle andere kosten.  Elke keer komen er kosten bij in een situatie waar de persoon zelf toch al niet meer in staat is de kosten te betalen. De verleidingen van gespreid betalen loeren… en de Wehkampen, Neckermannen en klantenkaarten zijn heel snel geregeld. Je raad het al wederom extra kosten aan de lijst met kosten. Maar ja… de wasmachine kapot is ook geen optie als je een aantal kinderen hebt lopen.

Na verloop van tijd val je uit de zorgverzekering en gaan ze rechtstreeks bij je werkgever incasseren. In plaats van de 100 euro basis verzekering val je dan onder het CVZ welke ruim 160 euro incasseren elke maand. Voel je hem al? De spiraal gaat harder en sneller naar beneden. Betalingen worden helemaal niet meer gedaan en de moedeloosheid van de persoon neemt dagelijks toe. Door de vele zorgen over de kosten is er weinig concentratie en vallen zaken zoals fruit, gezonder eten en ontspanning compleet af. De mensen leven ongezonder, slapen slechter en dat op zich wraakt zich weer in slechter presteren op het werk. Zw proberen op elke mogelijke manier de kinderen het hand boven het hoofd te houden en gewoon waar mogelijk iets te doen voor verjaardagen, Sinterklaas en/of kerst. Ze voelen zich al zo schuldig omdat vakanties, pretparken of lekker een avondje weg er al niet meer inzitten.

Het is een uitzichtloze situatie die slechts door heel weinig mensen die dit niet hebben meegemaakt of mee maken te begrijpen is. Voor velen buitenaf is het niet te begrijpen. “Als je werkt kun je alles en overal uitkomen” of “als je maar wil kan alles” zijn vaak gehoorde uitspraken en vaak ook allen gedaan door hen die deze situaties sowieso niet kennen en vaak ook maar weinig empathisch vermogen hebben. Ja sommige kunnen het en sommige gewoon niet. Soms is het leven gewoon niet eerlijk en werk je je een slag in de rondte, bezuinig je op alles wat je kunt bezuinigen en zweer je alles af wat luxe is of geld kost en dan nog red je het niet. Puur en alleen omdat je al zover in de shit zit dat ademhalen vrijwel onmogelijk is.

Om terug op mijn vriend te komen, in dat stuk stond een prachtige uitspraak

“Je kunt jezelf niet aan je eigen haren uit het moeras trekken als je kaal bent.”

En dat is zo verdomde waar! Dat die mensen het niet willen is in 90% van de gevallen pure onzin. Wie denkt dat deze mensen er plezier aan beleven om in armoede te leven, op de 4e van de maand eigenlijk al geen idee meer hebben hoe de maand door te komen? Dat ze niet naar de dokter durven omdat ze de zorgverzekering niet hebben betaald? Met hartkloppingen de post in de bus horen vallen of automatisch benauwd worden als de bel gaat. Nee dat willen ze helemaal niet en ook mijn vriend niet en die is ook nog eens zo verdomde trots dat hij niet opgeeft en weigert geld aan te nemen van de staat of andere hulpverleners.. hij red het verdomme zelf wel! Wellicht wel.. waarschijnlijk niet …

Ik heb geleerd dat ik niet te snel moet oordelen en eerst mijzelf moet verdiepen in een situatie voordat ik zeg dat het profiteurs zijn en handje ophouders.. ja die zijn er maar misschien als we samen de kijk op de samenleving veranderen dat we met zijn allen meer welvaart zouden hebben. Mijn god hoe ouder hoe socialistischer 😉 nou jammer dan fuck it!

“Pis maar lekker in je broek!”

Ik maak me wat minder druk tegenwoordig. Ik alleen kan de zwaarte van de wereld niet op mijn schouders nemen en probeer dat dan ook niet te doen. Het gevaar is dat je onverschillig gaat worden en een “het zal mijn tijd wel duren” attitude krijgt. Dat kan natuurlijk ook niet de bedoeling zijn. Maar ja alles op je nek nemen…

Niet alles op de nek dus, futiliteiten lekker laten zitten en focus op wat belangrijk is voor jezelf. In mijn geval is dat gerelateerd aan mijn dagelijkse leven in dit best wel mooie land. Dit best wel mooie land heeft natuurlijk een bestuur in de vorm van zetels in Den Haag die wij, met zijn allen, op die plek hebben neergezet. Ik heb een zeer groot vertrouwen in het model van democratie en zal ten alle tijden voorvechter zijn en blijven van een dergelijke manier van bestuur.

Maar dan de praktijk… Het bestuur, hierna te noemen “Den Haag” wisselt elke 4 jaar (als ze geluk hebben). Elke 4 jaar komen er nieuwe besturen die het “helemaal anders gaan doen” Prima dat is een nobel streven want een leven zonder gezond wantrouwen over beslissingen die voor je genomen worden of zijn is een leven dat ik niet leef. Helemaal anders dus…

Het vorige kabinet was van mening dat de langdurige ouderenzorg sterker in zijn schoenen moest staan. Dankzij de uitverkoop van publieke diensten (privatisering) hebben we eigenlijk niet meer zoveel te zeggen over dingen als zorg. Ja natuurlijk wettelijk gezien wel maar in de dagelijkse uitvoering varen we bijna blind op de juiste keuzes en moreel goed bedachte structuren van “commerciële” partijen. Neem het openbaar vervoer of de nuts bedrijven en uiteraard.. de zorg.

Zelfstandige instellingen met als oogmerk “winst” om zo de kosten in de zorg te gaan beperken. Door middel van het “concurrentie” model zou er door meer aanbieders betere prijzen worden bedongen. Weg met de draak die overheid heet. In basis klopt dit wel natuurlijk. Als je moet concurreren met andere is het logisch dat je een onderscheidend vermogen laat zien. Je blinkt uit in specialisme, zorg of .. prijs.

Om te kunnen uitblinken in prijs moet je dus efficiënt te werk gaan. Bureaucratie verminderen, heldere bestuursstructuren  en een dosis motivatie. Maar buiten dat moet je slim inkopen, slim mensen werven en niet in de laatste plaats slim lobbyen in Den Haag. Ook allemaal nog niets mis mee. Maar dan krijg je al snel mensen die commercieel gezien best goed zijn. Ze weten hoe ze dit soort zaken moeten inrichten. Niet te veel overhead, goede reclame en een goede naam opbouwen. Ik denk ook wel dat ze er zijn maar ik heb ze nog niet gevonden.

Maar al te vaak lijkt het toch weer te verzanden in de aloude “pis wedstrijden” “Mijn pand is met marmer mooier dan die van jou… ”  ” ja maar ik heb een hoger gebouw en een eigen kantoor dat gevormd is als een brug van een schip en volledig ingericht door een interieur verzorger (of was het inrichter?) uit Naarden”

Mooie panden, veel administratief personeel en vele bestuurders op vele lagen in de organisatie. Dat kost natuurlijk geld want die mensen werken niet voor niets. Als je een beetje kerel/vrouw bent dan vraag je aan de top toch minimaal de Balkenende norm plus een aantal aanzienlijke voordelen in bonussen, lease auto’s huisvesting of andere leuke dingen van het leven. Kost wat maar dan heb je ook wat.. Dan heb je iemand die het goed overziet en dat overdraagt aan de lagen er onder die vervolgens hetzelfde gaan doen tot het uiteindelijk als een bericht, memo of interne opdracht uitkomt bij hen die aan de bedden staan.

Enfin, het privatiseren van de zorg dus.. goed idee slechte uitwerking.. vind ik… Zeg Drenth kom je nog tot een punt of blijf je wollig kwekken.. Ja ik kom tot een punt.. read on!

Dan vandaag op NU.NL een bericht. De kop spreekt voor zich “Recht op schone luier in zorginstelling elders geregeld”  (klik voor link: KLIK) waarin blijkbaar aangegeven wordt dat het “recht” op een schone luier na een ongeluk niet wettelijk geregeld hoeft te zijn. De regeling, inclusief een aantal anderen, was het resultaat van het gedoogkabinet Rutte 1 en dan in het bijzonder de PVV. Deze partij heeft dit voorgesteld en min of meer afgedwongen. Dat gaat nu dus allemaal weer veranderen.

Wat blijkt er moet een nieuwe wet komen. Al die losse dingen in bijwetjes en subwetjes en boeiewetjes moeten worden geconsolideerd worden naar een nieuwe wet. Helemaal geen gek idee want al die losse wetten .. pffff Nou lijkt het er op dat dit stukje het niet gaat halen in deze nieuwe wet. Althans het LIJKT er op. Laten we er voor het gemak van uit gaan dat dit niet gedaan gaat worden.

Met het ontbreken van juridische gronden voor het uitvoeren van werkzaamheden in de zorg wat betreft het “helpen” of “ondersteunen” van hulpbehoevende ouderen is het dus mogelijk dat een werkgever, ja diezelfde man/vrouw die voor best veel geld heel veel dingen aan het regelen is met zijn eerste bestuurslaag, zou kunnen vinden dat er zeg … 2.45 minuut aan een “klant” (klinkt beter als incontinente demente bejaarde) besteedt mag worden. Uitgaande van dit, overigens puur speculatief en uit de lucht gegrepen, gegeven zou je dus een dag indeling kunnen maken voor je werknemers, noem het een “dag rooster” wat ook wederom veel beter klinkt dan een “opdracht”.

In een werkzame dag zouden een uur of 7.2 moeten zitten. Dan zou je dus gedurende de dag met wat aftrek van koffie en een peuk, een flink aantal mensen moeten kunnen helpen als persoon. Daar richt je als bestuurder dan je huis op in en vervolgens stamp je de kamers vol met “klanten” (klinkt wederom beter als “kwijlende bijna lijken”) Al die klanten moeten gedurende 24 uur, want we hebben het over de langdurige intensieve zorg, geholpen worden. Ja daar past een ongelukje niet helemaal in. Een volgeplaste luier dat kost wel een minuut of 5, afhankelijk van de staat waarin de “Klant” zich bevind.

Hier ontstaat dan al de eerste stremming. Wat mogen we doen van de baas en wat kunnen we doen.. en dan weet ik dat de uitvoerenden liever uitgaan van “wat KUNNEN we doen” en dat is in 95% van de gevallen aanzienlijk meer dan de baas van ze verwacht maar dat is een ander verhaal. Zonder een goede embedding van de zorg in de wet kan een dergelijke situatie ontstaan. Zeg niet dat het gebeurt maar er is geen garantie dat het NIET gebeurt. En als het dan gebeurt heb je als werknemer of relatie, familielied of anders betrokkenen bij een langdurige verzorgde geen enkele mogelijkheid om dat aan te kaarten. Je kunt iemand er niet meer op aanspreken.

Zouden ze dan zo dom zijn in Den Haag? Ja en nee, het is van essentieel belang dat we de zorg kosten onder controle krijgen. Het is van belang dat we socialer worden en langer en beter voor onze ouders gaan zorgen. het is echter niet ok dat als we dat dan niet meer kunnen er niet van uit kunnen gaan dat de zorg waar we ze aan toevertrouwen niet goed is.

Hoe leg je dat uit? We hebben het over mensen die er nu zitten.. Mensen die vanuit de crisis jaren keihard gewerkt hebben om een land te creëren dat welvaart en voorspoed kent. Hoe leg je uit dat we met gemak 22 Miljard in een bank steken omdat we vermoeden dat als de bank failliet gaat dat doomsday, het einde der wereld en de apocalyps nabij is. We weten het niet maar vermoeden het.. Op basis van vermoeden stoppen we 22 Miljard in een bank, let wel een COMMERCIEEL geleide organisatie waar een topbestuurder met 18 miljoen aan bonus naar huis ging! 22 Miljard.. om vervolgens te horen dat we met een beetje geluk “15 Miljard” terug krijgen.. en erger nog HET WAS VOORZIEN!!! Ze hadden al een voorziening getroffen in de staatsboekhouding waarin ze een forse afschrijving op deze bank hadden gedaan. Toch een beetje anders dan de mooie verhalen over “De bank is nu van de Nederlanders en ALLE winst komt ons toe”

Maar goed terug naar de kern, hoe leg je dat uit? Hoe leg je uit dat alle vette jaren vanaf midden 80 allemaal zijn opgegaan aan idiote projecten in binnen en buitenland. Hoe leg je uit dat een Poolse werknemer in Nederland dezelfde toeslagen krijgt als een Nederlander. Hoe leg je uit dat mensen die ooit in Nederland woonden kinderbijslag krijgen terwijl ze in het buitenland wonen. Hoe leg je uit dat er miljarden in een speelgoedvliegtuig gaan dat hoogstwaarschijnlijk nooit gekocht gaat worden. Hoe leg je uit dat de pensioen fondsen tekort komen en hoe leg je uit dat 700.000 man thuis zitten terwijl er een 300.000 mensen van over de grens hier werken. NOTE: ik bedoel hiermee dat er van die 700.000 mensen best een aantal zouden kunnen werken op de plekken waar ondernemers nu wel uit het buitenland MOETEN halen omdat iedereen hier het verdomt te doen.

Hoe leg je dat nou uit aan iemand die net in zijn of haar luier heeft geplast en geen schone luier krijgt?

Ik kan het niet meer uitleggen.. ik weet het echt niet meer en ondanks dat ik dagelijks denk  “zoek het maar uit” doe ik dat niet .. en weet je waarom? Omdat mensen zoals mijn moeder en al die mensen op die afdeling en al die afdelingen in de huizen in Nederland niet voor zichzelf kunnen spreken. Die verdienen onze stem en verdediging. Ze verdienen het!

Ik poste het filmpje al eerder maar langdurige zorg heeft vele gezichten en dit is een gezicht Den Haag, ik hoop dat jullie eens kijken naar mensen als dit. Misschien weten jullie het wel helemaal niet en denken jullie dat alle bejaarden elke dag een borreltje drinken en een biljartje leggen.. Keutelen over hoe vroeger alles beter was…

Ik hoop dat jullie kijken! En bedenk dan eens dat de vrouw die je ziet straks geen RECHT meer heeft een  schone luier of een washandje over lijf te krijgen. Kijk .. please kijk!

Uitgeven! KOPEN KOPEN KOPEN

 

CBS: Nederland nu jaar in recessie

Kopt de headline van de NOS (bron)

Volgens het CBS is de krimp voor een belangrijk deel te wijten aan consumenten die minder besteden. Nederlanders kochten vooral minder duurzame goederen als auto’s, kleding en meubelen. Maar er gingen ook minder voedings- en genotsmiddelen over de toonbank. Door de koude winter is er wel meer uitgegeven aan aardgas.”

En daarmee is het duidelijk, we luisteren gewoon niet. Niet lang geleden was er een duidelijke oproep van het huidige kabinet

We moeten meer uitgeven

Kopte premier Rutte al in later gevolgd door minister Dijsselbloem:

‘Vooral ouderen moeten meer uitgeven’

“Met name de oudere generaties hebben in de afgelopen 20, 30 jaar een groot vermogen kunnen opbouwen, onder andere in hun huis. Die vermogens zou je willen mobiliseren. Geef het uit, ga het investeren, geef het aan je kinderen”, zegt de PvdA-minister.

En wat doen we met zijn allen? We negeren massaal de oproep. We hebben minder uitgegeven aan voedings- en genotsmiddelen en kochten minder auto’s, televisies, kleding en meubels… dus eigenlijk ligt het gewoon aan ons. Wij domme lullen geven gewoon niet genoeg uit.

Geld moet rollen want daarmee stimuleren we de economie. Dat geld er niet altijd is hoeft geen probleem te zijn, we lenen het gewoon weer bij elkaar. Alle bijstands vaders en moeders en alle andere werkzoekenden niet zeiken gewoon lenen die hap. Oudjes met een huis? Hop een 2e hypotheek er op en ROLLEENNNNNN met dat geld verdomme.. zo moeilijk is het niet we hebben het per slot voor rekening jaren achtereen gedaan.. en in ene stoppen we daarmee?

Ik ben mijn vertrouwen compleet kwijt inmiddels. Ik werk me al jaren in de schulden, koop te dure huizen voor te hoge hypotheken en leen alles wat los en vast zit om de economie maar te steunen. Het lenen is ook duurder geworden omdat we inmiddels meer betalen voor de benzine, gas en niet te vergeten de BTW. Dan de stijgende ziektekosten, woonlasten, huren en gezondheidszorg ja daar heb je ook wel wat voor nodig. Lenen dan maar want we moeten uitgeven.

Zit je dan, volledig aan de grond en meer geld geleend dan een gemiddeld Zuid Europees land zeg Griekenland, en ik ben er geen steek mee opgeschoten omdat we het niet allemaal doen. Dat we ooit in de problemen zijn gekomen door het maar uitgeven en structureel boven onze stand leven dat boeit niet.. toen ging het wel allemaal goed… toch?

De 6 miljard extra bezuinigingen zijn niet meegenomen in de berekening van het CBS waarin ze aangeven een groei te zien in het komende jaar. Waar heb ik dat eerder gehoord.. oh wacht dat was een half jaar geleden. Nee we zullen moeten wennen aan de nieuwe realiteit en moeten erkennen dat we voorlopig, zeg een jaar of 10, nog niet uit de problemen komen.

Dus mensen zonder werk, bijstands- vaders en moeders, onder modaal werkenden en andere gepeupel reken niet op verbetering de komende tijd. Voorlopig zullen we weinig merken van stijgende beurzen of “positief sentiment” ..

Zo nu ga ik kijken naar een nieuwe auto op doorlopend krediet want de oude is toch al weer 3 maanden oud.

Plofkip

source

Ik was bezig met een heleboel onzinnige dingen te doen. We hebben de tijd even voor onszelf en genieten van het vrije weekend. Achter de laptop dus en onzinnige dingen doen. Tijdens het doen van deze onzinnige dingen plofte er in ene een woord in mijn gedacht. De “Plofkip” en waarom weet ik niet maar het greep me, dit woord, plofkip.

De “plofkip” is eigenlijk een hele mooie metafoor voor de tijdsgeest waar we in leven. Het is het ultieme voorbeeld van de standaard van onze maatschappij. Onze onverzadigbare vraag naar veel en goedkoop vlees heeft de plofkip gecreëerd. Voor de kluizenaar die al een jaar of 5 onder een steen woont nog even de uitleg. Een plofkip is een kip die samen met een paar duizend van zijn collega’s op een heel klein stukje oppervlakte in heel korte tijd klaargestoomd wordt voor consumptie. Volgepropt met eten zonder enige vorm van beweging worden ze opgefokt naar onnatuurlijke grootte. Door deze onnatuurlijke opfok zijn de beestjes ongezond. Ze zijn dik en zakken door hun poten. Ze worden ziek en hebben daardoor extra medicijnen nodig. Na de korte opfok periode zijn ze 2 keer zo groot als natuurlijk gegroeide kippen en klaar voor consumptie. slachten, verpakken en aanbieden in de supermarkt en op het bordje van een willekeurige fast food keten.

De plofkip dus, synoniem voor de laatste 10 jaar misschien wel. Neem de banken, jaja de banken.. In hele korte tijd werden heel veel mensen gedupeerd met het uitgeven van te hoge leningen. Ze propten de mensen vol met beloften en garanties die ze niet na konden komen. Op een onnatuurlijke manier namen de consumenten zich tot zich want geloof het of niet ik denk dat een ieder eigenlijk stiekem wel wist dat geld niet zo simpel te verkrijgen was. Een plofkip op zich want buiten het feit dat de banken de plofkippen kweekten waren het wij die de financiële plofkippen gretig afnamen. Meer vakanties, grotere huizen, duurdere en meer auto’s en niet te vergeten de boot of verbouwing. Allemaal gefinancierd met de financiële plofkippen.

De televisie, ook een fantastische plofkippen fabriek. In extreem korte tijd worden gewone mensen die je normaal het aankijken niet waard vind opgefokt naar idiote hoogtes. Gerso mannen en vrouwen die dankzij “flodder” en “tokkie” gedrag dagelijks zendtijd kregen op de televisie. 100 miljoen miljard shows waar onbekende mensen dankzij hun infantiele optreden “bekendheid” kregen en gedurende korte tijd in hun eigen tv plofkip wereld mochten leven.. tot aan de slacht natuurlijk.

Artiesten, ook zo’n mooi voorbeeld. Vroeger moest je gewoon hard moest werken. Elke dag op een kratje of een oud podium ergens in een foute bar in Schubbekuttenveen of waar dan ook je liedjes doen (met veel plezier overigens) voor een grijpstuiver en een pot bier. Misschien een plaatje maken dat aan slaat en waar je dan verder mee kon. Of gezien worden door een genius die je mee kon nemen naar een nieuw niveau. Klaar voor wat komen gaat (voor zover mogelijk) en weten dat je het helemaal op eigen kracht hebt gedaan. Nu is dat ook een Plofkippen fabriek. Via de talentenjachten op TV worden de containers vol met talenten (en er zitten echt veel talenten tussen) in rijen van 32 aan de camera getoond. Volgepropt met muzikaal voedsel en in veel te korte tijd klaargestoomd voor een carrière die al afgelopen is voordat hij eigenlijk begint. Allemaal een beetje te snel klaargemaakt en daardoor imperfect. Niet af en zonder enige ervaring of plan voor de toekomst. En wij? Wij willen het want wij kijken het. Wij zijn de consumenten die de plofkippen afnemen en als er vraag is dan is er ook aanbod.

En toch verlang ik dan weer terug naar de tijd waar de kippen gewoon kippen waren. Beestjes die in de wei of stal liepen. Gewoon hun ding deden, beetje tokkelen over het weer, eitje leggen en wat eten of drinken. Na een leventje vol eitjes en graan, mais of wat de boer ook voorschotelde kwam het moment dat de kip niet meer voldeed aan de vraag van de boer. Dan kwam de laatste fase van de kip en ging de kop er af en werd de rest versneden tot overheerlijke kipfilet of kippenboutjes. En je proefde het, die kip was en is gewoon lekkerder.. duurder ook maar ja dat mag ook, het beestje smaakt ook lekkerder en heeft een relatief goed leven gehad.

De Plofkip, ongewild een symbool geworden van de huidige tijd. Ben benieuwd of de geschiedenis boeken er later over zullen schrijven. Wie weet… denk dat ik het niet meer mee maak 🙂

 

Eurosceptisch?

Ik ben eigenlijk altijd een voorstander geweest van de Euro en Europa. Samen sta je sterker en met economieën zoals in Azië en Amerika kun je eigenlijk niet achterblijven. Wat is Nederland nou eigenlijk nog? Een vlekje op de kaart. Natuurlijk exporteren we best veel en leven we daar grotendeels van maar jemig laten we niet lullig doen we zijn maar een klein pokkelandje.

De Euro en Europa dus.. Ook ik heb met verbazing zitten kijken naar alle problemen in Griekenland, Italie, Portugal, Ierland etc etc de lijst gaat maar door. Overal moest geld naar toe omdat ze jaren lang boven hun stand hadden geleefd. Geen tot weinig controle door dat zelfde Europa en when the going gets tough we have to pay. En nu, ons land staat er niet echt lekker voor. Knettergek wordt ik van dat geouwehoer over bezuinigen. Ik hoor de laatste jaren al niets anders.

Banken pleuren bijna om, miljarden verdampen als een pot bier op een gezellige avond. Europa heeft geleerd en Nederland stond altijd vooraan met het grote mondje ”  we MOETEN vasthouden aan de 3%” riepen we heel hard elke keer weer. Natuurlijk hadden we gelijk.. toen. Nu ziet de wereld, althans in Nederland, er heel anders uit. De oneindige groei is weg en heeft plaatsgemaakt voor daling, minder en zwaarder.

Het gaat niet meer zo makkelijk. De ongenuanceerde jaarlijkse verhogingen van uur tarieven in elke sector zijn er uit. Als je nu begint over verhogingen staan er 10 andere te popelen jouw plaats in te nemen voor minder geld. En weet je dat is misschien ook wel terecht. We overvroegen in het kwadraat en torpedeerden ons daarmee rechtstreeks naar waar we nu zijn. De crisis is allang geen crisis meer, het is de nieuwe realiteit voor de komende jaren.

Terug naar de 3% dan maar. We gaan het niet redden volgend jaar en de verwachting is dat we op 3,9% (correct me if i am wrong) uit gaan komen. “Te hoog” zegt Europa en hoppa er moet weer ergens een extra 6 miljard gevonden worden. Ik vraag me dan af, waar dan? Bezuinigen op de overheden? Sigaar uit eigen doos.. de mensen die dan niet meer werken sluiten aan bij de bijna 700.000 andere werklozen om net als die anderen te ervaren hoe ons sociale stelsel is opgebouwd.

Ik begin een beetje moe te worden van de niet aflatende bezuinigingsdruk. Het stopt niet meer en de ene klap valt boven op de andere klap alleen omdat we moeten voldoen aan die verdomde 3%. Ik begrijp het, laten we geen Griekenland worden dat besef ik me ook wel maar jemig.. we zijn toch niet achterlijk? We kunnen toch wel een moment daar boven uit komen? Ik ben geen econoom maar als je maar blijft knijpen is er uiteindelijk niets meer om te knijpen. Dat draagt ook niet bij aan een herstel.

Door onze status als export land zijn we natuurlijk afhankelijk van het buitenland die mede onze economische status bepalen. Gelukkig zijn we ook nog geliefd bij de brievenbus BV’s die ons zonder al te veel moeite 3,5 miljard per jaar opleveren. Terecht of net terecht het is volkomen legaal en mits er geen misbruik van gemaakt wordt mij om het even of ze hier een brievenbus BV hebben. Het levert toch veel op? Nee laten we ze lekker wegjagen naar een vaag Afrikaans land of naar de buren. Stapel die 3,5 miljard dan maar op de extra 6 miljard van 2014 en we zijn echt failliet.

Gelukkig is er nog hoop, in het NOS journaal Olli Rhen (begrotingscommissaris jaja lekker WordFeud woordje!) zet de deur op een kier om eventueel uitstel te krijgen en een jaartje boven de 3% te eindigen. Het mag misschien van Europa.. joepie! Pffff als we het niet doen bezuinigen we alles helemaal kapot en zakken we nog verder terug in de ellende die we al zien. Nee schouders er onder, werken en hard ook en hop gaan met de mensen die nog mogen werken. Inkomsten genereren en zorgen dat die via de internet en gewone winkels weer in de Economie komen. Bouwen aan toekomst en verstandig omgaan met de middelen die we hebben.

Als we die weg volgen en Europa vind het goed dan vind ik mijn vertrouwen weer in dat mooie Europa.. gebeurt het niet ach dan boeit het ook niemand en blijven we ook hangen omdat stoppen eigenlijk geen optie meer is. Hoop dat “we” sterk staan en niet als een labrador (of hond naar keuze) kwispelend achter Europa aanhobbelen.

De tijd zal het leren…