Weer het weer!

Het is zomer in Nederland, de zon schijnt uitbundig en de temperatuur is die van een aan de middelandse zee gelegen euro problematisch land. Lekker in de korte broek, lange zwoele avonden in de tuin of op het balkon. Lachende en spelende kinderen die in poeltjes, emmertjes, zwembadjes of met waterpistolen de vakantie tijd doorkomen. Als je het beeldend beschrijft en in staat bent het geheel in beelden te zien dan is het een ideaal plaatje zo gevangen uit een reclame ergens in December.

Mooi toch?… niet dus… want wij zijn Nederlanders en Nederlanders zijn van nature zeikers over het weer. Het maakt niet uit wat voor weer het is er is altijd wat te zeiken. In de herfst is er te veel regen en wind, in de winter is er te veel regen en wind en soms sneeuw waardoor het hele land weer door 3 sneeuwvlokken tot stilstand komt. In de lente is het te koud en de zomers.. sja die ontvlucht je met last minute reizen naar Turkije. Een land waar het in de zomer lijkt op de hel met temperaturen die de huidige in Nederland meerdere malen overschrijden. Maar goed dan ben je op vakantie.

Zeiken dus en ook nu weer. Het is te warm op het moment voor velen. Ja het is warm ja.. en ja daar vroeg je om in het voorjaar toen we met handschoenen, dikke trui en muts door het leven ploeterden. Warm betekend ook dat de temperatuur om hoog gaat en warm, zoals je wenste, is meestal iets wat niet zo maar weg gaat. Het is niet zo dat op het moment dat je gaat slapen de temperatuur zakt tot een mooie 13 graden en het huis, appartement, blokhut of brug waar je woont in ene spontaan zakt tot de gewenste temperatuur. Het is dan ook warm en ja dat slaapt best rottig. Maar ja.. het is wat iedereen wilde. “Het is nooit lekker weer in dit kut land” lees je regelmatig.
Nou ik heb nieuws, dat is het wel en meestal in de zomer en meestal in Juli en Augustus en meestal is het dan een paar dagen warm en meestal loopt iedereen (nou ja veel) dan weer te zeiken dat het te warm is.. het is nooit goed ๐Ÿ™‚ Ik ben blij dat ik niet verantwoordelijk ben voor het weer want ik zou van gekkigheid niet meer weten wat ik die rare Nederlanders zou moeten geven.

Dit hele verhaal gaat natuurlijk niet op voor hen die de pech hebben een medische conditie te hebben welke verslechtert met dergelijk warm weer, die kunnen er niets aan doen net als veel ouderen die slecht tegen de warmte kunnen.

Goed om me toch niet helemaal te vervreemden van het volk waar ik ook toe behoor heb ik besloten nu alvast te gaan zeiken over de weertypes die we nog mogen verwachten de komende tijd. Dan heb ik dat vast gehad en weet iedereen hoe ik er in sta.

Sjezus wat is het warm
Mijn god, ik kan niet slapen van de warmte
Kolere het is drukkend warm (ja dat is andere warmte)
Wat een schijt regen
Klote wind
Brrrrr het is fris
Nee he, sneeuw?
Gadver natte sneeuw ๐Ÿ™
Christus hagel EN sneeuw?
Wat een koud klere weer, in andere landen hebben ze dat wel goed geregeld
Pfffffff alweer storm?
Die lentes bij ons he.. die zijn nat en koud…
Gisteren -10 vandaag +100 … kut weer
Sjezus het zou eens lekker warm worden zeg.
Pffff wat is het warm.

Zo dat zijn ze voor de rest van het jaar, ik ben ze kwijt. Nu tijd om 100 miljoen miljard foto’s te gaan maken met daarop de tijd, de plaats waar ik ben, mijn blote benen en de temperatuur.

Fijne dag en geniet van het weer.. of niet ๐Ÿ˜‰

Vakantie

Wat is het toch een bizar fenomeen. Het hele jaar werk je aan wat dan ook. Hart en ziel stort je in je werk en je prive leven. De dagen worden afgewisseld met weekenden waar je even kan ademen. Meestal moet je in de weekenden ook nog wel wat doen. Schilderen, de tuin of de administratie. 1 keer per jaar (althans ik) ben je dan een langere periode vrij.

Sommige nemen 4 weken anderen slechts een weekje. Ik ben conform de gewenste standaard en neem 2 weken vrij. 2 weken… lijkt een eeuwigheid toch? 2 weken helemaal niets…

Dan pak je de spullen en prop je de auto vol. Je rijd naar waar je ook heen wil, Frankrijk, Engeland, Duitsland of zoals wij.. Texel. De kinderen zijn opgewonden. 2 weken op een andere plek is altijd een leuk vooruitzicht. 2 weken even iets meer mogen dan normaal. De pret begint bij de boot en de eerste (en jongste) vragen of we nu niet meer in Nederland zijn. Het voelt ook alsof je naar het buitenland gaat, de boot op.. de auto uit en voordat je goed en wel boven bent gaat de bel al weer dat je de auto in moet. Voor mijn gevoel is Texel ook dichterbij gekomen in de laatste jaren. Vroeger leek het verder weg en leek de bootreis langer. Maar dat gezegd hebbende vond ik vroeger de Teenage mutant hero’s ook baas…

Het huisje is perfect, dat wisten we al want net als veel andere Nederlanders met een gezin gaan we terug naar een plek waar we al eerder geweest waren. De zucht naar het gevaar van de onbekendheid en onverwachtheid neemt wel af als je met 4 kinderen op pad gaat.. dan wil je best een stukje zekerheid hebben ๐Ÿ˜‰
Tent opzetten, tassen (altijd teveel spullen) uitpakken en waar mogelijk in een kast of plastic kist proppen. De kinderen? Die lopen al een uur rond te springen op de camping en zijn compleet vergeten dat je het halve huis nog uit de auto en in het huisje/tent moet plaatsen.

PANIEK… “Wat??? Geen TV???” Hoor ik uit een hoek komen… heerlijk, even geen schreeuwende k*t cartoons van cartoon network. Alleen dat al is vakantie waard. Met wat gemopper en gezucht is langzaam duidelijk dat vertier op een andere manier gezocht moet worden. Gelukkig hebben ze zelf nog de DS meegenomen.

En dan.. 2 weken niets.. althans iets minder dan normaal want ten dele neem je de werkzaamheden gewoon mee alleen heb je minder faciliteiten. Wassen bijvoorbeeld. Wat je thuis gewoon in de was gooit moet je nu iets zuiniger mee zijn. Een keertje omdraaien die short? Nah dan maar storten in het “was fonds” van de camping. Koken, ook een leuke. Op een kleiner gasstel met andere pannen en net niet dat mes wat je zo lekker vind rommel je de meest eenvoudige diners in elkaar. Een dieet van macaroni, patat, spaghetti en eitjes dan maar .. het is ten slotte vakantie ๐Ÿ˜€

2 oogknipperingen later zijn de 2 weken voorbij. 2 weken vliegen om als ware het 2 dagen. De hele santamekraam weer in de auto en om de een of andere reden lijkt het altijd alsof je meer mee terug neemt dan je oorspronkelijk hebt meegenomen. Alsof het zichzelf vermenigvuldigt ofzo. Kan natuurlijk ook zijn dat je besluit de laatste was maar thuis te doen en alles in ee zak propt in plaats van netjes opgevouwen in een tas/koffer.

De auto vol met zand en schelpen van het eiland. Leuk om later nog wat mee te doen. Meestal betekend dat “leuk om later weg te gooien” maar soms ook niet. Eenmaal thuis ruik je de mufheid van 2 weken leegheid. Snel de ramen open en luchten met die hap. Spullen uit de auto en 5 keer de wasmachine vol gooien. Nadeel is dat je na 5 keer de wasmachine vol gooien ook 5 keer de wasmachine moet leeghalen, ophangen en opvouwen.

En dan een paar uur en een liter of 2 zweet later.. alles weer opgeruimd… boodschappen doen om het weekend door te komen en klaar is het. Zondag avond neem je het laatste biertje van de vakantie en denk je nog even terug aan 2 heerlijke weken ergens anders. Lekker niets, kinderen die doen wat ze willen. Strand, mooi weer en even geen gezeur.

Maandag morgen sta je weer aan je bureau, vertel je dit verhaal in 5 zinnen aan je collega’s die stuk voor stuk binnen lopen. Je mailbox is voller dan Kim Holland na een avondje gang bangen en binnen een klein uur is het net of alle goede momenten en rust weer verdwenen zijn. Verschoven naar een andere plek in je geest. Het werk en de normale gang van zaken nemen weer de overhand en de eerste problemen liggen weer voor je neus.

En toch.. ik zou het nooit willen missen.. dankbaar dat het kan en dat het ook leuk is. Met frisse moed aan het werk weer waar ik ook dankbaar voor ben dat ik het uberhaupt kan doen.

Vakantie… wat een bizar maar oh zo heerlijk fenomeen… op naar vakantie 2014 zeg ik!

image

Stressss

De eerste dag, je slaapt wat lenger uit.. Gewoon omdat het kan. Als je wakker wordt voel je het al. Je bent het uitslapen niet meer gewend en een lichte bons in het rechter voorhoofd geeft je een kleine voorspelling over hoe de dag gaat lopen.

Eten, beneden heeft het kleine spul al huisgehouden wat duidelijk zichtbaar is op het aanrecht en in een straal van pak hem beet een meter of 5 er om heen.

De bons bonst…

Computer aan en op zoek naar de lijstjes die je vorig jaar ook al zocht en waarvan je dacht “die moet ik beter opslaan”
Lijstjes gevonden en alleen het openen en lezen geeft al een rilling.. “fuck moet dat allemaal nog?”

Op bed is het inmiddels een uitdragerij van kleding, shorts, sokken en God weet wat. Regen, zon, koud, warm.. Alles kan gebeuren.
De tassen.. Waar zijn ze ook al weer? Oh ja dat had ze gezegd, in de kast.

En de bons bonst…

De auto, why the hell maak ik de auto elk jaar weer spik en span schoon om vervolgens gedurende een paar weken het harde werk weer ongedaan te laten maken door modder, zand, water en snoep/krentenbollen.
De zon schijnt en ik zoek een verlengsnoer..

“mag ik een koekje? ” vraagt blaag 1
“even wachten” verzoek ik en blaag 1 communiceert duidelijk terug dat wachten geen optie is aangedikt met stampen en een vocaal onverantwoord niveau.

De auto is schoon voor, alleen de matjes nog en na 34 minuten kloppen weet je zeker dat jij de oorsprong van de Sahara gewoon in je handen hebt. Hoe hard je ook klopt het zand blijft komen..

De bons bonst nog wat harder..

De kofferbak dan maar en terwijl je eindelijk de moed hebt gevonden dat hoekje met ondefinieerbare zooi te gaan onderzoeken blijkt daar te liggen wat je al een tijdje kwijt was.. Laten we zeggen een jaartje ofzo?

“hij duwt me.. ” klaagt blaag 2…

De schoonmoeder koffer op het dak. Waar zijn die sleutels nou ook alweer?

Het bonsen bonst steviger..

Sleutels gevonden en nu dat kreng vanaf de meest onlogische locatie opsnorren en met veel gezucht, gevloek en gebotst van achter naar voren gehaald.

” eten? Hoezo? ” zegt blaag 3 ik heb geen honger. Dat het inmiddels half 1 is en mijn opmerking dat ze nog niet ontbeten had maakt geen indruk.

De schroeven.. Oh ja die had ik op die handige plek gelegd.. Je weet wel daar waar je denkt ” dan hoef ik niet zo te zoeken volgend jaar” maar waar was dat ook al weer?

“mag ik een ijsje? ” blaag 1 t/m 3 sluiten zich aan.

De zon op de kop, de reuzel loopt tussen mijn bilnaad uit en de bons is inmiddels een volwassen boink geworden.

Ik gooi de deur dicht en pak de 1 miljoen artikelen die achterin lagen te verstoffen mee naar binnen. Leg ze naast de spullen van het jaar daarvoor om er “ooit nog iets mee te doen”.

Straks de rest…

Vakantie.. De mooiste tijd van het jaar… En dan gaan we nog niet eens echt weg ๐Ÿ™‚

Social bullshit

Met name de laatste tijd valt me iets op. Op de sociale media zoals facebook en twitter zie je eigenlijk alleen maar positieve berichten voorbij komen. Mensen delen dat het hun een lieve lust is. Waar ze zijn, met wie en hoe leuk het allemaal wel niet is. Zelden kom je iets tegen waarvan je denkt “hmm das kut” Als je dat dan soms vergelijkt met je eigen leven denk je.. “hoe dan?”

Zetten we alleen maar leuke berichten neer? Of hebben ze het allemaal leuker? Er is een mooi onderzoek gedaan naar dit fenomeen Marketingfacts onderzoek waar je dit redelijk uitgesponnen kan terug lezen (dank Denise voor de link). Als je dat leest zie je inderdaad dat mensen de neiging hebben alleen maar de positieve dingen te posten. Dat komt omdat iedereen het doet. Je wil allemaal reacties op je berichten en de waarheid is nou eenmaal dat je meer reacties krijgt op positieve berichten dan op negatieve berichten.

Dat is dan ook gelijk de valkuil van deze, overigens leuke, media typen. Het is allemaal niet zo leuk als dat het er uit ziet alleen laten we dat niet merken. Want kut nieuws geeft geen likes. Het is net als op straat. Je loopt langs iemand die je kent maar eigenlijk niet goed kent. Omdart je geen aso bent is de eerste vraag “hoe gaat het?” En verwacht je een antwoord te krijgen “nou best goed”.. dat is makkelijk want dan zeg je “top” en loopt door. Maar als iemand zegt “nou eigenlijk niet goed” is de neiging al snel om op het klokje te kijken en daar mee aan te geven dat je eigenlijk geen tijd hebt voor een dergelijk antwoord. Je hebt er gewoon geen zin in dat gezeik van een ander…

De keerzijde is dat als je een klote dag hebt, en wie heeft die nou niet, dan kan het zeer relativerend werken een dergelijke ontmoeting. Ik had er laats een… Het liep/loopt allemaal niet zo lekker en dan zwelg je snel in zelfmedelijden en verlies je nog wel eens het geloof in je zelf of het leven op zich. Dan kom je iemand tegen die net te horen heeft gekregen dat er maximaal nog 5 jaar leven op de teller staat en die zullen kwalitatief niet best zijn. Dat relativeert … en het helpt op een gekke manier je eigen leven weer in een wat positiever daglicht te zien. Het kan altijd erger…. blijkbaar. Uit dat gegeven komt ook een laatste wens van mij aan de mensen die er zijn en mij mijn laatste eer willen bewijzen (over een fors aantal jaar het liefst) .. ik wil een grote lint op mijn doodskist gericht naar de stoelen in de aula met de tekst “Wees blij dat jij het niet bent!” Mijn laatste poging te relativeren ๐Ÿ˜‰

Dat is voor mij de belangrijkste reden dat ik niet zo veel meer op de socials ben. Ik kijk nog wel maar veelal naar mensen die inhoudelijk wat te melden hebben of nieuws voorziening. Ook lees ik graag als mensen wel in staat zijn hun klote momenten neer te zetten omdat het me geloof geeft en de geruststelling dat niet iedereen een fantastisch droom leven heeft. Uiteraard geniet ik ook wel mee van mensen die gewoon ergens zijn en daar van genieten.. al kan ik het niet doen. Het is leuk om te zien zolang de balans maar een beethe op orde blijft.

We delen wat we willen en dat is maar goed ook want daarvoor is het bedoeld maar dat “we” een gekleurde versie van ons leven laten zien staat wel vast. Maak dan ook niet de fout dat je iemand denkt te “kennen” vanwege interactie op de sociale media want geloof me.. je kent ze niet. De wereld buiten die gedeelde berichten is veelal veel minder mooi als die 3 updates op de dag.

Dus.. vergeef me als ik soms wat zwartgallig ben of geen positieve berichten plaats.. het is zoals het is ๐Ÿ™‚ en godzijdank is er een “zak in de poep” knop die je weg neemt van alย  dat nehagtieve geluk en je terug stort in de schijnwereld waar alles mooi en fantastisch is.

Eurosceptisch?

Ik ben eigenlijk altijd een voorstander geweest van de Euro en Europa. Samen sta je sterker en met economieรซn zoals in Aziรซ en Amerika kun je eigenlijk niet achterblijven. Wat is Nederland nou eigenlijk nog? Een vlekje op de kaart. Natuurlijk exporteren we best veel en leven we daar grotendeels van maar jemig laten we niet lullig doen we zijn maar een klein pokkelandje.

De Euro en Europa dus.. Ook ik heb met verbazing zitten kijken naar alle problemen in Griekenland, Italie, Portugal, Ierland etc etc de lijst gaat maar door. Overal moest geld naar toe omdat ze jaren lang boven hun stand hadden geleefd. Geen tot weinig controle door dat zelfde Europa en when the going gets tough we have to pay. En nu, ons land staat er niet echt lekker voor. Knettergek wordt ik van dat geouwehoer over bezuinigen. Ik hoor de laatste jaren al niets anders.

Banken pleuren bijna om, miljarden verdampen als een pot bier op een gezellige avond. Europa heeft geleerd en Nederland stond altijd vooraan met het grote mondje ” ย we MOETEN vasthouden aan de 3%” riepen we heel hard elke keer weer. Natuurlijk hadden we gelijk.. toen. Nu ziet de wereld, althans in Nederland, er heel anders uit. De oneindige groei is weg en heeft plaatsgemaakt voor daling, minder en zwaarder.

Het gaat niet meer zo makkelijk. De ongenuanceerde jaarlijkse verhogingen van uur tarieven in elke sector zijn er uit. Als je nu begint over verhogingen staan er 10 andere te popelen jouw plaats in te nemen voor minder geld. En weet je dat is misschien ook wel terecht. We overvroegen in het kwadraat en torpedeerden ons daarmee rechtstreeks naar waar we nu zijn. De crisis is allang geen crisis meer, het is de nieuwe realiteit voor de komende jaren.

Terug naar de 3% dan maar. We gaan het niet redden volgend jaar en de verwachting is dat we op 3,9% (correct me if i am wrong) uit gaan komen. “Te hoog” zegt Europa en hoppa er moet weer ergens een extra 6 miljard gevonden worden. Ik vraag me dan af, waar dan? Bezuinigen op de overheden? Sigaar uit eigen doos.. de mensen die dan niet meer werken sluiten aan bij de bijna 700.000 andere werklozen om net als die anderen te ervaren hoe ons sociale stelsel is opgebouwd.

Ik begin een beetje moe te worden van de niet aflatende bezuinigingsdruk. Het stopt niet meer en de ene klap valt boven op de andere klap alleen omdat we moeten voldoen aan die verdomde 3%. Ik begrijp het, laten we geen Griekenland worden dat besef ik me ook wel maar jemig.. we zijn toch niet achterlijk? We kunnen toch wel een moment daar boven uit komen? Ik ben geen econoom maar als je maar blijft knijpen is er uiteindelijk niets meer om te knijpen. Dat draagt ook niet bij aan een herstel.

Door onze status als export land zijn we natuurlijk afhankelijk van het buitenland die mede onze economische status bepalen. Gelukkig zijn we ook nog geliefd bij de brievenbus BV’s die ons zonder al te veel moeite 3,5 miljard per jaar opleveren. Terecht of net terecht het is volkomen legaal en mits er geen misbruik van gemaakt wordt mij om het even of ze hier een brievenbus BV hebben. Het levert toch veel op? Nee laten we ze lekker wegjagen naar een vaag Afrikaans land of naar de buren. Stapel die 3,5 miljard dan maar op de extra 6 miljard van 2014 en we zijn echt failliet.

Gelukkig is er nog hoop, in het NOS journaal Olli Rhen (begrotingscommissaris jaja lekker WordFeud woordje!) zet de deur op een kier om eventueel uitstel te krijgen en een jaartje boven de 3% te eindigen. Het mag misschien van Europa.. joepie! Pffff als we het niet doen bezuinigen we alles helemaal kapot en zakken we nog verder terug in de ellende die we al zien. Nee schouders er onder, werken en hard ook en hop gaan met de mensen die nog mogen werken. Inkomsten genereren en zorgen dat die via de internet en gewone winkels weer in de Economie komen. Bouwen aan toekomst en verstandig omgaan met de middelen die we hebben.

Als we die weg volgen en Europa vind het goed dan vind ik mijn vertrouwen weer in dat mooie Europa.. gebeurt het niet ach dan boeit het ook niemand en blijven we ook hangen omdat stoppen eigenlijk geen optie meer is. Hoop dat “we” sterk staan en niet als een labrador (of hond naar keuze) kwispelend achter Europa aanhobbelen.

De tijd zal het leren…