Koninginnedag

Sja, Koninginnedag… Ik heb er een haat liefde verhouding mee. Vroegahh (Opa verteld) kon het me niet snel genoeg komen. De kop van mijn vader afzeuren om naar de kermis te gaan. Hij was er nooit echt voor om dat te doen en begrijpen deed ik dat nooit. Inmiddels ben ik zelf vader en begrijp ik heel langzaam waarom. Ten eerste is het zo verschrikkelijk druk dat Justin BieberT er een moord voor zou doen zoveel mensen in zijn stadion te hebben. Ten tweede begrijpen de kermis exploitanten als geen ander dat er nog 100.000’en andere mini baklapjes zijn die de oren van hun vaders kop af zeuren om naar de kermis te gaan wat resulteert in een eenmalige inflatie correctie van rond de 200% voor de duur van 1 Koninginnedag.

De klantvriendelijkheid op de Kermis was trouwens weer van bijzonder laag niveau. Bij de ijssalon ter plaatse haalde ik een ijsje voor de kleinste. Daar hij niet heel erg bedreven is in het multitasken (belachelijk trouwens als je 2 bent.. dan moet ej dat gewoon kunnen..) wilde ik in plaats van een hoorntje een bakje. “Dat doe we alleen bij 3 bolletjes” snauwde het onvriendelijk viswijf mij snibbig toe.  “Nou dan reken je toch een kwartje extra voor dat bakje?” Gooi ik er nog achteraan in een poging de zaak te redden.. Het eindigde in het simpele feit dat ik 1 bolletje kreeg en de prijs van 3 bolletjes voor moest betalen.. begrijpt u het nog? € 2,50 voor 1 bolletje (niet eens zo heel lekker ijs) in een bakje waarmee de waarde van dit hele bijzondere bakje inmiddels hoger was dan platina als je gewicht met elkaar vergelijkt. Je zult begrijpen dat ik geen enkele “hoef niet meer” van de jongste dulden kon en als een havik boven het bakje bleef zweven of er niets uit viel of iemand anders er van wilde eten. Uiteindelijk wilde hij niet meer en heb ik het bakje leeg gelikt en in een glazen kluisje tentoongesteld in huis als “duurste bakje van Nederland” (het is te bewonderen op Maandagen, Dinsdagen en Zondagen tegen € 1,50 entree en beveiligingskosten, afspraken via de mail na antecedenten onderzoek!)

De vrijmarkt was ook zo iets… we gingen uiteraard wel. Struinen langs de kleedjes, bakfietsen, vuilniszakken en spastisch bewegende kindsoldaten die soortement van dansbewegingen doen. Langs de valse blokfluiten, de rammelende trommels, 4 snarige 6 snarige gitaren, de scones, muffins (per stuk 1,25 .. kom je uit een EI ofzo?) en de bonkende bassen uit een speakersetje dat voor “slechts” € 75,- luizige euro’s van eigenaar mag wisselen.

Ik kwam er graag tot dat ik een jaar of 24 was. Vroeg er heen en platen scoren 🙂 platen van Schele Willie, Wacko Jackson, Alle 13 goed en de tip parade. Zakken vol met vinyl kwam er mee terug en Bakkie kon weer een paar weken “nieuwe” muziek op de piratenzender draaien. Inmiddels staat een groot gedeelte van dat vinyl op zolder, te wachten op de regenachtige zondagmiddag waar ik het al jaren over heb om ze dan digitaal te maken en op CD te zetten… uh-huh.. tuurlijk 🙂

Afgelopen Maandag waren we er weer eens en het leek net alsof de tijd stil had gestaan. Voor mijn gevoel stond op elke hoek dezelfde persoon met exact dezelfde spullen als 15… “kuch” ok ok … 20 jaar geleden. Misschien is dat ook wel zo want het is 1 grote recycle beurs dat Koninginnedag gedoe. Je ziet ze snuffelen, de inkopers.. de mensen die dit jaar de zooi voor volgend jaar kopen van mensen die vorig jaar de zooi voor dit jaar hebben gekocht. Het is 1 grote Perpetuum mobile .. en zichzelf in stand houdende situatie welke ongeacht je leeftijd, jaar, weer of tijd weer terug komt. Ik weet zeker dat na de grote knal in 3089 de Kolonisten op Mars als eerste Koninginnedag vrijmarkten gaan organiseren!

Het is een hele klus door de straten en overdaad aan mensen en spullen te laveren, zeker met 4 kinderen die zich vergapen aan… ja eeuuhh wat eigenlijk. De grote hebberigheid komt als slechte wijn naar boven en het maakt niet uit wat het is als ze maar wat kunnen kopen.. KOPEN KOPEN KOPENNNNNN het lijk die verrekte MediaMarkt wel! We zijn er doorheen gekomen zonder wat te kopen op een Spiderman klok na.. want DAT was echt een koopje 😉 Dochterlief wilde kijken naar een gitaar en de enige die we konden vinden was het restproduct van een optreden van The Who ergens in de jaren 60 inclusief het slopen van de instrumenten. 7 euro vond ik dan nog wel wat veel, zeker omdat ik geen certificaat van echtheid kon krijgen. Ik heb voor haar via de 365 dagen durende vrijmarkt, ook wel Martkplaats genoemd, maar een Ukelele besteld.. nieuw met snaren en bijzonder genoeg ook nog heel!

Wat echt heel fijn was van de Koninginnedag heeft iedereen collectief mee kunnen beleven.. de zon, het weer en de niet te versmalen temperatuur. Alleen daarvoor al zouden we Koninginnedag in ere moeten houden.. en natuurlijk de bio/recycle markt die er voor zorgt dat er minder afval de oven in gaat en elk kind en ouder volgend jaar weer wat te doen heeft op deze mooie dag.

Ik zeg lang leve de Koningin, lang leve de Koninginnedag! Hoezeeee!

 

Geruchten, achterklap en aannames!

“Uit het oog uit het hart” Wie kent de uitspraak niet. Vaak is het ook een waarheid zeker met vrienden die eigenlijk restkennisen zijn. Tijden lang heb je elkaars aandacht maar dan van het ene op het andere moment raak je dat door wat voor reden dan ook even kwijt en hop.. ze verhuizen in gedachten naar Verweggistan.

Allemaal niet erg en begrijpelijk, we hebben het met zijn allen druk, kinderen, huis, werk of god weet wat ons bezig kan houden en daarnaast ook nog alle sociale media. Die helpen trouwens wel een beetje in het makkelijker afstand kunnen nemen immers je kunt zonder elkaar te zien nog altijd lekker porren of even laten weten dat je nog leeft.

Dit stukje gaat niet over mij maar over de partner waar ik mee leef. Behalve moeder, uitstekende partner, goed ei en harde werkster is ze van oudsher zangeres. Veel mensen kennen haar niet van naam maar als je een nummer horen dan is het regelmatig.. “oohh ben jij dat?” .. ja dat is haar. Moge duidelijk zijn dat ik natuurlijk aperots ben op haar 😉

2 van die nummers die veel mensen wel kennen zijn deze:

en

Stuk voor stuk stuk gedraaid (gniffel das een heule aparte zin) op vele radio stations.

Dan volgt een nieuwe platen maatschappij en er mag een nieuwe CD worden opgenomen. Of een CD opnemen nog helemaal van deze tijd is laat ik even in het midden maar hij kwam er. Een toffe CD (ja ik zal anders zeggen… tssss) waar ziel en zaligheid weer is ingelegd.

2 nummers kwamen er uit van deze CD (LEF)

 

en niet al te lang geleden een mooie Ballad met Christiaan Hof

De laatste single ook mooi opgepakt door diverse radio en TV stations en veel mensen vonden/vinden het een prachtig nummer.. (vooral de clip is natuurlijk van hoge klasse :P) ..

En dan is het even stil rond haar…. Dat gebeurt wel eens toch? Dat je bezig bent met nieuwe dingen? Uiteindelijk moet er gewoon brood op de plank en zijn er de dagelijkse beslommeringen. Zo hier niet anders. Verhuisplannen, zoeken, regelen, werken, moederen en partner zijn. Daarnaast workshops organiseren en geven en zangles geven aan leerlingen. Al met al genoeg te doen dus.

Het is dan ook extra wrang om (uiteraard) via de achterklap kanalen te horen dat “Ze gestopt zou zijn met zingen” Huh??? WTF hoezo??? Is het dan niet mogelijk om even wat anders te doen? Of moet je als een idioot elke dag maar weer iedereen door zijn strot duwen dat je zingt en dat je er nog bent? Schijnbaar wel… Dat klakkeloze aannemen dat iemand gestopt is omdat ze even niets van zich laten horen of omdat ze niet als een media aandachtgeile weet ik veel wat iedereen lastig vallen met onzinnige berichten.

Nou zonder en verder woorden aan vuil te maken..

ZE IS NIET GESTOPT MET ZINGEN! 

zo dat is er uit 🙂 en of ze in de toekomst nou wel of niet “doorbreekt” (whatever that means) maakt geen donder uit. Als je 10.000’en mensen hebt kunnen raken met je muziek, 5 CD’s op je naam hebt staan, gezongen hebt met weet ik veel wat voor grootheden en tot op de dag van vandaag een gewoon mens bent gebleven sta je voor mij sowieso op nummer 1

 

Is het nou briljant of…?

Ik reed net op de fiets, je weet wel zo’n ding dat voortbeweegt dankzij het leveren van een inspanning, en kwam langs een reclame bord op een Abri (deze was nog wel heel gelukkig). In ene zag ik het.. was me nog niet eerder opgevallen maar daar was het. Een lastige marketing situatie of gewoon puur briljant?

Op de reclame uiting stond “Nu ook bij Vodafone de nieuwe iPad” Op zich niks schokkend maar mijn oog viel op “de Nieuwe ipad” Toen dat ding even geleden uitkwam na de iPad 2 bleek al snel dat ze het apparaat “de Nieuwe iPad” zouden gaan noemen. Geen cijfer of andere toevoeging waaraan je kan zien welke je hebt. Een leuk idee want in ene heeft iedereen het over “de nieuwe iPad” in plaats van de hutsefluts 78.

Maar wat nu als over 3 maanden de eerste beelden op internet verschijnen van een nieuwe versie. Wat gaat er dan gebeuren? Gaat dat dan de “nieuwe nieuwe iPad” heten? Of de “nieuwe iPad 1″ of zou het ding een andere naam krijgen? Lijkt me hoogst onwaarschijnlijk aangezien het verwerven van een goede brand naam niet zo simpel is. Zouden ze dan stoppen met maken? Is dit de laatste ‘nieuwe iPad” en gaan ze alleen nog maar oude maken? Of gaan ze het dan de “vernieuwde iPad” noemen?

Voor de mensen die wel eens wat met dakpannen te maken hebben gehad daar heb je dat ook. Daar heb je de “Oud Hollandsche pan” en dan heb je de “verbeterde Oud Hollandsche pan” en dan de “opnieuw verbeterde Oud Hollandsche pan” en wellicht ook nog wel de “Wederom opnieuw verbeterde Oud Hollandsche pan”. Hoe dan ook voor een “pannenleek” als ik niet meer uit te komen welke ik nou moest hebben.

Apple kennende zal er waarschijnlijk een briljante strategie achter zitten.. toch? Of zou het gewoon een enorme fuckup zijn? Zo van “oeps eeuuhh kut daar had ik nog niet aan gedacht” Hoe dan ook gedurende de 2 minuten fietstocht naar het schoolplein had ik in ieder geval wat te doen 🙂 Als iemand een ander briljant idee heeft?

Nu weer verder met zinnige dingen 🙂

Thuiskomen!

Vandaag was een bijzondere dag, het was de dag waarop we een bijzonder en belangrijk man zijn laatste rustplaats gingen geven. Ruim 20 jaar een tweede vader en na het overlijden van mijn eigen vader (1995) eigenlijk nog de enige man in mijn leven die ik heb beschouwd als een vader. Een harde werker, loodgieter van beroep en een goede ook.

Geveld in eerste instantie door Alzheimer waardoor de sterke man afzakte naar een hulpbehoevende ouwe man welke een schaduw was van wat hij ooit was. Het was niet de Alzheimer die hem geveld heeft uiteindelijk maar het stoppen van zijn hart. Misschien ook maar het beste, ondanks zijn verwarde staat wist hij de meeste mensen in zijn omgeving nog bij naam te noemen en kon je zo nu en dan nog met hem lachen.. want humor.. dat had hij!

Als 14 jarige kwam hij in aanraking met het water, zijn beste vriend woonde er aan en samen hebben ze een heel leven mogen doorbrengen aan dat zelfde water. Varen was alles voor hem en van een BM tot aan een Doerak heeft hij bij elkaar gesprokkeld (hier en daar met wat hulp van zijn vrienden). Vakantie op het water, weekendjes op het water.. Het virus sprong over naar mensen in zijn buurt en zelfs wij hebben een aantal jaar nog een boot gehad. Ooit nog samen eens een week op vakantie geweest met de 2 boten. Utrecht, Woerden, Amsterdams Rijnkanaal.. mooie tijden.

Vandaag brachten we hem thuis, zijn vrouw, dochters, zoon, schoonzoon, schoondochter, kleinkinderen, zus en zwager, en ik. Met 2 sloepen zijn we de grote plas opgevaren met een lucht zo donker als inkt. Stevige golven en een korte maar hevige regenbui gingen vooraf aan een samenzijn op het water. Alsof het zo moest zijn klaarde de lucht op en scheen de zon met grote regelmaat door de imposante stapelwolken.

Iemand uitstrooien, ik had het nog nimmer gezien of gedaan. Midden op zijn geliefde plassen waar een enorme hoeveelheid geschiedenis en herinneringen liggen is hij uitgestrooid. Terug op de plassen, terug in zijn zo geliefde Loosdrecht.. thuis..

Het was op meerdere manieren heel bijzonder en speciaal. De groep waarmee we waren is niet meer zo gewoon. Ieder zijn eigen gedachten bij dit moment, bloemen van zijn zoon.

Bij mij zit hij in mijn hoofd. Vrijdag nog had ik een verstopping en op een rare manier hoor ik hem in mijn hoofd uitleggen wat ik zou kunnen doen om het op te lossen.. “Waterpas loopt af” hoor ik hem zeggen.. doordat hij ooit de moeite heeft genomen me dat te leren was ik ook Vrijdag in staat de verstopping te vinden en op te lossen. Heel concreet en heel praktisch. Het was dan ook niet meer dan logisch dat mijn afscheid in het teken stond van zijn oude vak.

We missen hem al een tijdje om zijn humor en eenvoudige maar rijke kijk op het leven. Om zijn eerlijkheid en recht door zee karakter en gewoon om hem. Vanaf vandaag is hij thuis en sluiten we een mooi boek af. Ik vond het een eer er bij te mogen zijn vandaag.

Godspeed tweede vader!

Thuiskomen

“Don’t it always seems to go that you don’t know what you’ve got till its gone” komt voor in een liedje en er zit meer waarheid in dan ik ooit had kunnen bevroeden. Wat een idioot woord eigenlijk “bevroeden” net alsof  je “bezwangert” ofzo maar goed ik dwaal af. De afgelopen dagen op het nieuwe plekje werd ik wederom met mijn grote neus gewezen op dit simpele zinnetje.

Het geluid van kinderen om je heen, het (soms irritante) verrassende element van de “onverwachtheid” van die blagen als ze met een vriendje of vriendinnetje voor de deur staan en je eigenlijk net niet genoeg boodschappen in huis hebt. Dat geluid is voor mij persoonlijk de allermooiste muziek die er  bestaat. A-tonaal en soms compleet onsamenhangend maar het zijn symfonieën van puur geluk voor me.

Heb dat lang  moeten missen dat “zomaar aanwaaien” van de blaagjes en dat missen was sterker dan wat ook. Ben zo blij dat het weer kan. Dat er ongedwongen en zonder ingewikkelde infrastructurele afspraken (jaja ben van de moeilijke woorden vandaag) gewoon weer een poort open kan gaan waar dan een stukje bloed doorheen komt. Zonder mijn partner had dit nooit gekund. Haar instelling en wens om ook mij weer gelukkiger te zien hebben geleid tot waar we nu zijn en daar zijn onmogelijk woorden voor te vinden om dat goed uit te drukken en aangezien er kinderen onder de 16 zijn die dit lezen laat ik de plaatjes maar achterwege 😉

Na een lange tijd incompleet te zijn geweest mag ik rustig zeggen dat ik weer compleet ben. Ideaal? Nee dat is het niet maar als je het ziet in  perspectief van het maximaal haalbare binnen de mogelijkheden die er zijn dan is het 100% voor elkaar. Tijd om weer door te gaan met leven 🙂

Het leven is mooi … nu het weer nog 😉