Ik ben inmiddels het afgelopen jaar redelijk verslingerd geraakt aan twitter (duuuhhh) .. en lees en post met veel plezier dagelijks updates.. Ik deel gedeeltes van mijn leven, kinderen en werk.. en lees met veel plezier updates van mensen die ik volg.

Het is een extra dimensie geworden… soms te gebruiken voor tweepcare.. samen ellende delen of gewoon iemand een hart onder de riem steken.. soms bevestiging zoeken en krijgen of gewoon heeeerlijk oreren over wat je dwars zit.. Politiek is leuk.. samen naar het songfestival kijken is geweldig!

Mijn meisje is inmiddels ook besmet met het twitter virus en tweet en blogt er vrolijk op los..

Dat is allemaal leuk alleen heb ik nu minimaal 3 keer meegemaakt dat de keerzijde van al dit leuks is dat er zoals altijd situaties zijn die niet kloppen…

Hoe kun je dat nou zien? Ik heb mijn naam er bij staan en met een beetje google werk heb je zo bevestiging dat ik ben wie ik zeg dat ik ben.. maar van heel veel weet je dat niet.. Die gebruiken geen of alleen een voornaam.
Die tweeten er op los maar delen eigenlijk zelden.. terwijl ze inmiddels alles van jou weten.
Hoe moeilijk is dat dan om die kennis te misbruiken en mensen lastig te vallen?

Immers van het weekend was in ene Baas B dood.. doodgestoken en 7 keer over vermoord … dat bleek uiteraard niet zo te zijn maar het gebeurde wel.

Wat nou als je iemand zwart wil maken? Heel moeilijk iemand zijn reputatie te beschadigen is het niet…

Dat baart me soms zorgen alhoewel ik er ook wel weer vanuit ga dat zelfregulerend gedrag zal overwinnen en dat mensen op basis van eigen ervaring veroordelen en niet omdat “hij dat zegt” …

Het is in ieder geval een gevaar dat heel aanwezig is. ….

Menno